کابینه لیز تراس دولت مستجعل بود

9 دقیقه

کابینه لیز تراس دولت مستجعل بود

کابینه لیز تراس دولت مستجعل بود. لیز تراس به دلیل جنجال بر سر مانورهای مالی استعفا داد. دوره نخست وزیری او کوتاهترین دوره در تاریخ بریتانیا می باشد.


تنها ۴۵ روز پس از آغاز به کار، لیز تراس از سمت خود به عنوان رهبر حزب محافظه کار کناره گیری کرد. او خود در بیانیه ای کوتاه از خیابان داونینگ استریت شماره ۱۰ اعلام کرد که دولت به نتایج خوبی در مورد قبض های انرژی دست یافته است و همچنین” چشم اندازی را برای یک اقتصاد با مالیات کم و با رشد بالا،که از آزادی های برگزیت بهره برداری کند، را ترسیم کرده است” اما “می دانم که با توجه به شرایط، نمی توانم ماموریتی را که برای آن توسط حزب محافظه کار انتخاب شده ام تکمیل کنم.”

مغلوب شدن نخست وزیر- کسی که پی از یک مبارزه انتخاباتی شدید درون حزبی موفق شد بعد از بوریس جانشون کار را به دست بگیرد- گردابی بود که خود او به ایجاد آن کمک کرد.” مینی بودجه” او، یک بسته اقتصادی فوق لیبرال مبنی بر کاهش مالیات بر درآمدهای بالاتر و حمایت از خانواده ها و کمک به مشاغلی که از طریق بدهی تامین مالی شده اند، این طرح که در واقع قرار بود به احیای اقتصاد کمک کند، باعث ایجاد وحشت در بازارهای مالی شد و به سبب آن ارزش پوند کاهش یافت و بانک مرکزی لندن را مجبور کرد که برای نجات پوند و صندوق های بازنشستگی مداخله کند.

هرگز آغاز به کار یک دستگاه اجرایی جدید باعث چنین زلزله ای‌از لحاظ سیاسی و مالی نشده بود. یک سونامی واقعی که دیگر راهی برای بازگشت او باقی نگذاشت.پس از روزها فشار، حتی از جانب بسیاری از هم حزبی های نخست وزیر،”بانوی یخ” -لقبی که هفته نامه اکونومیست به تراس داده بود و همینطور شرط بندی کرده بود که دولت او طولانی نخواهد بود- سرانجام استعفا داد.

فاجعه قابل پیش بینی

قرار نبود اینطور پیش برود. تراس در رقابت برای رهبری حزب محافظه کار توانسته بود از رقیب خود ریشی سوناک پیشی گرفته و پیروز شود، وعده داده بود که اقتصاد را با کاهش مالیات بر درآمدهای بالاتر و شرکت ها و حمایت از شهروندانی که با تورم دست و پنجه نرم می کنند، احیا خواهد کرد. طرح” مینی بودجه” که در ابتدا توسط حامیانش به عنوان” بودجه واقعی محافظه کاران” مورد استقبال قرار گرفت، شامل بزرگ‌ترین کاهش مالیاتی بود که از سال ۱۹۷۲ تاکنون پیشنهاد شده بود و حمایت های اقتصادی رو فراهم کرد که به گفته ابداع کنندگان‌ آن، باید باعث رشد سریع اقتصادی با پیامدهای مثبت بر همه بخش ها می شد.

اقتصاددانان- مخالف با این ایده، که ۴۵ میلیارد پوند کاهش مالیاتی برای ثروتمندان می تواند باعث رشد اقتصادی‌ شود- به شدت از این اقدام انتقاد کردند.حتی صندوق بین اللملی پول نیز با مداخله ای که بسیار غیرمعمول است از دولت خواسته بود که این مانور را کنار بگذارد.

با وجود بالاترین نرخ تورم در ۴۰ سال گذشته، افزایش خطر رکود اقتصادی و سنگینی میزان سود بدهی بریتانیا که با دولت جانسون به انفجار رسید، سرمایه گذاران از پایداری منابع مالی عمومی هراس داشتند و فرار کردند.واکنش بازار بسیار سریع و غافلگیر کننده بود، سقوط شدید اوراق قرضه دولتی بریتانیا و همچنین کاهش ارزش پوند در برابر دلار که به پایین ترین حد خود رسید و اگر مداخلات اظطراری بانک انگلستان نبود، بسیاری از صندوق ها و موسسات مالی ظرف چند روز ورشکست می شدند.

به بریتلی (Britaly) خوش آمدید

برای اطمینان دادن به بازارها و نهادها تراس مجبور شد درخپاست استعفای وزیر خود را، کواسی کوارتنگ، را بدهد و جرمی هانت میانه رو را به جای او‌ منصوب کند، که اکثریت قریب به اتفاق اقدامات مالی ای که نخست وزیر ماموریت خود را بر پایه آنها بنا کرده بود را لغو کرد.اما این اقدامات هم برای مصون نگه داشتن نخست وزیر از شکست های بیشتر کافی نبودند.

استعفای سوئلا براورمن، وزیر کشور، که مدیریت تراس را “ناکارآمد و ناکافی” خوانده بود، شوک جدید و غیرمنتظره ای بود که بقای دولت را بیش از بیش مبهم کرده بود و درنهایت، استعفای نخست وزیر حدس و گمان ها را ، تایید کرد.

” به بریتلی خوش آمدید” عنوان جلدی است- نه چندان خوشایند برای ایتالیا- که اکونومیست آن را به ماجرای تراس و به هرج و مرجی که در آن سیاست بریتانیا در حال فروپاشی است- اختصاص داده بود. روی جلد، لیز تراس به عنوان یک بریتانیایی، شخصیت زن بریتانیایی، با پیتزای سه رنگ به عنوان سپر و چنگالی که اسپاگتی را می پیچد، به تصویر کشیده شده است.

این هفته نامه انگلیسی یادآوری می‌کند که لیز تراس به همراه کواسی کوارتنگ نویسندگان جزوه ای به نام ” بریتانیا رها شده” بودند که در آن درباره “خطر شبیه شدن به ایتالیا” هشدار داده بودند. یعنی کشوری با رشد کم، بهره وری پایین و حساب های آشفته و نامنظم.

اکونومیست اشاره می‌کند: ده سال بعد، خانم تراس و آقای کوارتنگ در “تلاش ناموفق خود برای ایجاد مسیری متفاوت” در اجتناب ناپذیر شدن این رویارویی سهیم شدند.

ریشی سوناک

زمان ریشی سوناک

ریشی سوناک، اولین نخست وزیر غیر سفیدپوست در تاریخ بریتانیا محسوب می شود و مسیر بسیار دشواری را پیش روی دارد. تقریبا همه با قاطعیت منتظر پیروزی سوناک بودند، به ویژه هنگامی که روز ۲۳ سپتامبر بوریس جانسون از نامزدی برای انتخابات به دلیل مهمانی صرف نظر کرد و راه ریشی سوناک را به سمت داونینگ استریت هموار کرد.

ریشی سوناک ۴۲ساله، از والدین هندی الاصل که از شرق آفریقا مهاجرت کردند، ازآکسفورد فارغ التحصیل شده است، ویژگی متفاوتی او نسبت به دیگر محافظه کاران این است که او تنها نخست وزیر غیر سفید پوست در تاریخ بریتانیا می باشد و شاید هم به همین دلیل در رقابت با لیز تراس رای دهندگان محافظه کار به شعار او ” آماده برای ریشی” پاسخ “نه” دادند.

او‌‌ بعد از شکست شدید رقیب سابقش، این شانس را پیدا کرد تا اولین فرزند مهاجران هندی باشد که وارد داونینگ استریت شماره ۱۰ می شود. او که یکی از ثروتمندترین سیاستمداران بریتانیا به حساب می آید، با آکشاتا مورتی، وارث یک سلسله ثروتمند هندی متشکل از کارآفرینان فناوری، ازدواج کرده است.سوناک در سال ۲۰۱۴ وارد عالم سیاست شد. او را یک سیاستمدار عملگرا در نظر می گیرند.

او از سال ۲۰۲۰ تا ژوئن ۲۰۲۲ وزیر ارشد خزانه داری در دولت جانسون بود. و در همین دوره بود که به دلیل مدیریت دقیق اقتصادی در شرایط اظطراری در دوران همه گیری کووید محبوبیت زیادی کسب کرد.

سوناک مسیر سختی را در پیش رو دارد. تورم در این کشور از ۱۰ درصد فراتر رفته و بازدهی اوراق قرضه دولتی همچنان بالاست، اینها نشانه این است که بحران مالی در انگلیس هنوز ادامه دارد ‌و بدگمانی و تنش در بازارها وجود دارد. صدای کسانی که می ترسند مارپیچ ناشی از برگزیت در نهایت کشور را به” بیمار بزرگ اروپا ” تبدیل کند، در حال تکثیر شدن است. همینطور تعداد کسانی که فکر میکنند باید در مورد خروج از اتحادیه اروپا و عواقب آن فکر جدی کرد، در حال افزایش هستند.

پس از همه گیری و شروع جنگ در اوکراین، دولت های محافظه کار همه چیز را بر روی رشد اقتصاد و بهره وری متمرکز کردند- چرخشی فرالیبرالی- با این هدف که از افزایش هزینه های زندگی و رکود قریب الوقوع جلوگیری کنند. با این حال، اقدامات پیشنهادی نظیر کاهش مالیات و افزایش هزینه های عمومی نتیجه معکوس داشت و باعث افزایش ترس سرمایه گذاران و به همراه آن ترس خانواده های بریتانیایی شد.

در سال ۲۰۲۳، این کشور در پایین ترین سطح رشد تولید ناخالص داخلی در بین اقتصادهای جی هفت ( G7) قرار خواهد گرفت. مشکلات و کاهش سرعت حمل و نقل، همراه با کمبود نسبی برخی از مواد خام کلیدی، قطعا یک ترکیب منفی برای کشوری است که به شدت به واردات کالا از بقیه قاره وابسته است.


در مورد لیز تراس مقالات دیگری در ایران گیت به صورت اختصاصی منتشر گردیده است:

English

View this article in English

اشتراک گذاری این مطلب
خروج از نسخه موبایل