پوتین تشدید تنش را انتخاب کرد
پوتین تشدید تنش را انتخاب کرد. در هفته گذشته ولادیمیر پوتین نیروهای ذخیره خود را فرا خواند و از برگزاری همه پرسی در مورد الحاق سرزمین های اوکراین خبر داد. رهبر کرملین” تهدید هسته ای” ناتو را محکوم کرد و هشدار داد” آماده دفاع از خود به هر وسیله ای هستیم”.ولادیمیر پوتین غرب را متهم کرد” به اینکه می خواهد روسیه را نابود کند”.
پوتین از یک “بسیج جزئی” صحبت کرد که فقط نیروهای ذخیره و کسانی که در نیروهای مسلح خدمت کرده اند، را شامل می شوند.به باور وزیر دفاع سرگئی شویگو در حدود ۳۰۰ هزارنفر.
به تصویب رسیدن مجازات های شدید توسط دوما، برای افرادی که قصد فرار دارند، به ترس ها از سربازگیری گسترده دامن زد. وب سایت اطلاع رسانی مخالفان مدوزا، در تلگرام گزارش داد که پس از سخنان رئیس جمهور، تمامی بلیط های پروازهای مستقیم به ایروان و استانبول به فروش رفت. در مجموع، رهبر کرملین از تشدید درگیری های سیاسی و نظامی که تقریبا از هفت ماه پیش شروع و تا به امروز ادامه دارد، با پیامدهای غیرقابل پیش بینی خبر داد.
رفراندوم
از روز ۲۳ تا ۲۶ سپتامبر در دو جمهوری جدایی طلب دونتسک و لوگانسک، در منطقه زاپوریژژیا، که بزرگترین نیروگاه هسته ای اروپا در آن قرارداد، و خرسون در جنوب که در همان ابتدای تهاجم روسیه به اوکراین اشغال شد، همه پرسی برگزار شد. در مجموع، این مناطق بطور تقریبی برابر با حدود ۱۵درصد از خاک اوکراین را تشکیل می دهند.
از مدت ها قبل، تا حدی مشخص بود که جنگ وارد مرحله بالقوه خطرناکی خواهد شد. خصوصا موفقیت ضد حمله اوکراین در شمال شرق، که در عرض چند روز موفق به بازپس گیری بیش از هزاران هزار کیلومتر از سرزمین های اشغال شده توسط روس ها شده بود، کرملین را شرمنده و نگران کرد. به حدی که پس از تعلیق همه پرسی برای الحاق، ناگهان تغییر عقیده داده و با سرعت برای برگزاری رفراندوم برنامه ریزی کردند.
نقطه عطفی که به گفته وب سایت مدوزا، می توان آن را به “حزب جنگ” متشکل از بوروکرات های قدرتمند روسیه، سیاستمداران ( از جمله رئیس جمهور سابق دیمیتری مدودف) و مقامات اجرایی قانون که همگی از حامیان سرسخت تشدید جنگ با اوکراین هستند، نسبت داد.
آنها کسانی هستند که “حلقه جادویی “را تشکیل می دهند، حلقه ای که بر تصمیمات پوتین تاثیر فراوان می گذارد که از جمله تصمیم برای برگزاری همه پرسی در سرزمین های اشغال شده یکی از همان تاثیرات است. به رسمیت نشناختن این همه پرسی از طرف جامعه جهانی، اهمیت چندانی برای مسکو ندارد زیرا که روسیه با الحاق این مناطق به خاک خود قصد تثبیت پیروزی در میدان نبرد را ندارد.
درواقع این وسیله ای است برای توجیه اقدامات افراطی احتمال می رود در این مناطق صورت گیرد. بدین معنی که اگر اوکراین در روزهای پس از الحاق مناطق، پیشروی هایی در این سرزمین ها داشته باشد، پوتین قادر خواهد بود روایت خود را مبنی بر اینکه “میهن در معرض حمله است” و باید از آن در مقابل “نازی های اوکراین” و حامیان غربی آن دفاع کنیم، تقویت کند.
با در نظر گرفتن این امر، تهدید هسته ای روسیه در سخنرانی اخیر خود، لحن جدی تری به خود می گیرد. او گفت:” اگر تمامیت ارضی روسیه تهدید شود، ما با هر وسیله ای که در اختیار داریم از آن دفاع خواهیم کرد و این یک بلوف نیست.”
آنشلوس پوتین
آنشلوس اشاره دارد به الحاق اتریش به آلمان توسط هیتلر در سال ۱۹۳۸. ولادیمیر پوتین سرانجام الحاق سرزمین های اوکراین را اعلام کرد”آنها برای همیشه به ما متعلق دارند.” رهبر روسیه در ادامه گفت: اوکراین باید آتشی را که در سال ۲۰۱۴ آغاز شد را متوقف کند و به میز مذاکره بازگردد. او همچنین به غرب و ایالات متحده حمله کرده و گفت که آنها( غرب) می خواهند روس ها را ” برده ” نگه دارند و “قوانین و سبک زندگی “خود را به روس ها تحمیل کنند. اما پاسخ کی یف بسیار صریح بود و اندکی بعد، درخپاست خود را برای عضویت در ناتو رسمی کرد.
پرتاب موشک بر روی غیرنظامیان
درحالیکه پوتین سخنرانی خود را ایراد می کرد، از خط مقدم خبر حمله موشکی روسیه به زاپوریژژیا – محل استقرار بزرگترین نیروگاه هسته‌ای اروپا- به کاروانی از غیرنظامیان رسید که سبب قتل عام شماری از غیرنظامیان شد. به گفته الکساندر استاروخ، فرماندار زاپوریژژیا، حداقل ۲۵ نفر که بیشتر آنها کودک و سالخورده بودند، جان خود را از دست دادند و ۶۲ نفر دیگر زخمی شدند.
به نقل از دفتر سازمان ملل برای هماهنگی امور بشردوستانه (OCHA)، اینها افرادی بودند که سعی داستند از قلمرو الحاق شده به روسیه، فرار کنند. غیرنظامیانی که باید حق حرکت برای فرار از مناطق مورد حمله را داشته باشند یا صرفا یک منطقه را به دلیل مخالفت با یک تصمیم ترک کنند، در جنگی که بسیاری از آن خسته شده‌اند، مورد حمله قرار می گیرند، کشته و یا مجروح می شوند.
از عملیات ویژه تا جنگ دفاعی
واکنش اروپا به سخنرانی پوتین دیری نپایید. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا گفت: الحاق غیرقانونی اعلام شده توسط پوتین چیزی را تغییر نخواهد داد. تمام سرزمین هایی که بطور غیرقانونی توسط مهاجمان روسیه اشغال شده اند، سرزمین اوکراین هستند و همیشه بخشی از این کشور مستقل خواهند بود. بطور کلی، روسیه بیش از ۱۰۰۰۰۰ کیلومتر مربع یعنی معادل ۱۵ درصد از کل مساحت اوکراین را ضمیمه کرده است. اما از ۴ اکتبر، یعنی از زمانی که رای تصویب الحاق، در مجلس علیا تنظیم شد، چه تغییراتی در در شرایط ایجاد خواهد شد؟
برای اوکراینی ها هیچ چیز، وزیر خارجه اوکراین دیمیترو کولبا در یک سخنرانی گفت :” بیایید برای آزادی مناطق خود به ضدحمله ادامه دهیم”.
اما برای روس ها همه چیز تغییر خواهد کرد. براساس دکترین نظامی روسیه، ضدحمله اوکراین در مناطق الحاق شده اکنون “تجاوز علیه حاکمیت روسیه ” تلقی می شود و مسکو می تواند از هر وسیله ای برای “دفاع از خاک خود” استفاده کند. عملیات ویژه نظامی در منطق کرملین به یک جنگ دفاعی تبدیل می شود.
همه هم‌صدا باهم ؛ نه !
تصمیم مسکو- یعنی الحاق بزرگترین بخش از قلمرو یک کشور مستقل در اروپا از زمان جنگ جهانی دوم است-با یک همصدایی و یک ” نه” محکم مورد استقبال قرار گرفت.نه تنها اروپا و ایالات متحده که آن را “مضحک” خواندند، بلکه ترکیه، هند، چین و دیگران- که تاکنون نسبت به تهاجم روسیه رفتاری دوگانه داستند- اعلام کردند که نه نتایج همه پرسی و نه الحاق بخشی از خاک اوکراین توسط روسیه را به رسمیت نمی شناسند.
پکن که در هفته های اخیر، بارها نارضایتی خود را از درگیری های طولانی مدت ابراز کرده بود، و البته بدون محکوم کردن مسکو، اعلام کرد:ما همیشه معتقد بوده ایم که باید به حاکمیت و تمامیت ارضی همه کشورها احترام گذاشته شود.
در شورای امنیت سازمان ملل متحد برای رای گیری در مورد قطعنامه محکومیت روسیه که توسط ایالات متحده و آلبانی ارائه شده است، جلسه اظطراری برگزار می شود. حتی اگر این قطعنامه به دلیل وتوی روسیه به تصویب نرسد، همه نگاه ها به هند و چین معطوف خواهد بود که به عنوان اعضای غیردائم از آنها خواسته خواهد شد تا در مورد الحاقات اظهارنظر کنند.
در ماه مارس-پکن و دهلی نو و به دنبال آنها تعداد زیادی از کشورهای نوظهور- از رای دادن به قطعنامه محکومیت روسیه به دلیل تجاوز به خاک اوکراین امتناع کردند.
ریچارد گوون از کمیته بین المللی می کوید: رای گیری یک نقطه عطف است و می تواند به منزوی شدن هر چه بیشتر روسیه و ولادیمیر پوتین در سطح بین المللی کمک کند.
پوتین در سخنرانی اخیر خود هیچ چیز کاملا متفاوتی،در مقایسه با سخنرانی معروفش در کنفرانس امنیتی مونیخ در سال ۲۰۰۷، به ویژه در مورد ادعای “نئو استعمارگری و یکجانبه چرایی غربی”نگفت. آنچه که تغییر کرده است فقط شدت تهدید است، هم تهدید علیه روسیه از طرف غرب و هم واکنش مسکو در صورت مورد حمله قرارگرفتن از طرف غرب.
و شاید بتوان ادعا کرد، آنچه که امروزه به شدت خواست روسیه است، تمایلش به رهبریِ بلوک ضدغربی است که مسکو می خواهد با هند، چین و کشورهای نوظهور دیگر که زمانی مستعمره های غرب بودند، تشکیل دهد. و از قضا این کار را در همان روز که الحاق ۱۵ درصد از خاک یک کشور مستقل را رسما اعلام کرد، انجام شد.از این منظر می‌توان گفت که مخاطبین پوتین تنها روس ها نبودند، بلکه تمام کشورهایی که برای رای دادن به قطعنامه محکومیت روسیه( موافق یا مخالف) ابتدا به شورای امنیت و سپس به مجمع عمومی دعوت خواهندشد، را مورد خطاب قرار داد.
