نقش ایرانیان خارج از کشور در جنبش ما

نقش ایرانیان خارج از کشور در جنبش ما

نقش ایرانیان خارج از کشور در جنبش “ما”. به گزارش ایران گیت. ایرانیان خارج از کشور، این بار با حضوری غیرقابل تصور در اجتماعات و تظاهرات به نقش آفرینی فراتر از آنچه تصور می‌شد پرداختند.

واشینگتن‌دی‌سی، لس‌ آنجلس، سن خوزه و شیکاگو (در آمریکا)، تورنتو و مونترال (کانادا) وین (اتریش)، پاریس (فرانسه)، لندن، منچستر و بیرمنگام (بریتانیا)، پراگ (جمهوری چک)، هامبورگ، دوسلدورف، مونیخ، برلین و هایدلبرگ (آلمان)، ملبورن (استرالیا)، مادرید (اسپانیا)، بولونیا (ایتالیا) کپنهاگ (دانمارک)، گوتنبرگ و استکهلم (سوئد) از جمله شهرهایی بود که در آن تجمع ایرانیان خارج از کشور برگزار شد.

ابتکارات انجام شده از سوی هماهنگ کننده‌های اعتراضات و حرکات نمادین اعتراضی همچون تشکیل زنجیره‌های انسانی، گردهمایی‌های بزرگ مانند تجمع برلین، اینبار نه تنها سیاستمداران غربی بلکه حاکمیت جمهوری اسلامی را متوجه نیروی موثر و مهمی بنام ایرانیان مهاجر کرد.

تاثیر این اعلام همبستگی در زنده ماندن جنبش

بی‌تردید حکومت همواره هر گونه حرکت اعتراضی در داخل را طی سی سال اخیر از جنبش دانشجویی ۱۸ تیر تا جنبش “ما” را با یک نسخه کنترل کرده است، “سرکوب” تنها راهکار حاکمیت جمهوری اسلامی در مواجه با مخالفین، معترضین و شهروندان مطالبه‌گر بوده است.

اما این بار دست حکومت به بخش بزرگی از معترضین موثر در جنبش اعتراضی اخیر نمی‌رسید، چرا که خارج از تصور و محاسبه حکومت، ایرانیان خارج از کشور با حضور مداوم و حمایت همه جانبه صدای مردم معترض داخل شدند، و نه تنها با حضور در خیابان‌های شهرهای محل زندگی خود، که با اطلاع رسانی و فشار به دولت‌های مدعی مدافع حقوق بشر، آنها را وادار به واکنش کردند.

ایرانیان خارج از کشور با حضور در پارلمان‌ها و دیدار با سیاستمداران و اطلاع رسانی دقیق از خشونت و سرکوب حکومت نسبت به معترضین، موج جدید و جدی در مقابل حاکمیت ایجاد کردند تا جایی که در برخی موارد شاهد تهدید تلویحی این قشر از ایرانیان توسط نهادهای امنیتی نیز بودیم.

واکنش سیاستمداران غربی

صدای ایرانیان خارج از کشور بقدری رسا و بلند بود که واکنش سیاستمداران مهم غربی را در پی داشت، بطور مثال وزیر کشور آلمان نیز در حمایت از اعتراضات و همچنین در راستای حفظ امنیت پناهندگان ایرانی در آلمان واکنش نشان داد.

نانسی فزر، وزیر کشور آلمان در پیامی شجاعت معترضان را ستود. ایرانیان خارج از کشور در فراخوان‌های متعددی در همبستگی با اعتراضات داخل از برگزاری تجمعات اعتراضی در کشورهای مختلف جهان خبر دادند.

نانسی فزر، وزیر کشور آلمان در پیامی شجاعت معترضان را ستود. ایرانیان خارج از کشور در فراخوان‌های متعددی در همبستگی با اعتراضات داخل از برگزاری تجمعات اعتراضی در کشورهای مختلف جهان خبر دادند.

نانسی فزر تاکید کرد آلمان از زمان آغاز اعتراضات در ایران خواهان پایان خشونت و سرکوب بوده است. علاوه بر این، اتحادیه اروپا نیز برای افزایش فشار بر جمهوری اسلامی و “پاسخگو کردن عاملان سرکوب” تحریم‌های بسیار هدفمند اعمال کرده است.

خانم فزر در پیام ویدیوئی خود خطاب به صدها هزار شهروند ایرانی‌تبار آلمان گفت: «ما می‌دانیم که ایرانیان مقیم آلمان نگران خانواده و خویشان خود هستند اما ممکن است خود شما نیز در آلمان احساس ناامنی کنید. ما اینجا در آلمان از شما محافظت خواهیم کرد. مقامات امنیتی آلمان وضعیت را به دقت زیر نظر دارند.»

او افزود که اخراج ایرانیان پناهجو همچنان متوقف باقی خواهد ماند. وزیر کشور آلمان در پایان پیام ویدیویی خود ضمن “فراخواندن همه برای دفاع از مردم ایران” گفت: «بیایید امروز و اینجا صدای مردم ایران شویم.»

فرصتی که تهدید شد

بی‌تردید ایرانیان مهاجر، می‌توانستند ابزار و فرصت مهمی باشند در اختیار دیپلماسی عمومی کشور تا با ارائه تصویر درست و قابل احترام از کشور، دست سیاستمداران و دیپلمات‌ها را در دیپلماسی رسمی باز و امکان چانه‌زنی را بیشتر کنند. اما رویکرد نادرست حکومت همواره در قبال سرمایه‌های انسانی نتیجه‌ای جز فرصت سوزی نداشته است.

اینبار جمعیت قابل اعتنایی از کشور که غالبا بدلیل وضعیت نامطلوب در نظام مدیریت کشور یا برای حداقل معاش و زندگی و با برای حداکثر پیشرفت در تخصص و استعدادشان مهاجرت را برگزیدند، امروز به تهدید جدی برای حاکمیت بدل شده‌اند، و در همراستایی و همراهی با مردم داخل، پا به پای آنان با اتحادی بی‌بدیل هم صدای با هم نسبت به ظلم و ناکارآمدی معترضند.

اما گاهی برخی سکانس‌ها و حرف‌ها یادآوری می‌کند، که جمع کردن و رفتن ایرانی از ایران شاید برای ندیدن او و امثال او در کوتاه مدت خیال حکومت و حامیانش را راحت کند، ولی در آخر بازهم ایران متعلق به همه ایرانیان است و حکومت‌ها نمی‌توانند با خط کشی و خودی و غیر خودی کردن مردم، از سهم احدی کاسته و به سهم خود یا حامیانش بی‌افزاید.

آنکه گفت تاریخ دوبار تکرار می‌شود، یکبار به شکل تراژیک و بار دوم به شکل کمدی، چه دقیق دید که اول بار محمدرضا شاه درب خروج را به ناراضیان نشان داد و عاقبت چه شد، و بار دوم مجری مدعی حکومت بعنوان زبان حاکمیت معترضین را به جمع کردن بساط و مهاجرت و تبعید محکوم کرد، و حالا تبعیدی‌ها بلای جان حاکمان شدند.