زلزله در اردوگاه اصولگرایان

زلزله در اردوگاه اصولگرایان

زلزله در اردوگاه اصولگرایان. به گزارش ایران گیت، تنها ۴ ماه تا برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی مانده اما اصولگرایان هنوز در رسیدن به اجماعی فراگیر موفقیتی نداشته‌اند. برگزاری گردهمایی اصولگرایان با حضور محمدباقر قالیباف و غلامعلی حداد عادل ن در هفته ای که گذشت نشانگر وجود شکافی عمیق در اردوگاه اصولگرایی بود چرا که بسیاری از چهره های مطرح این جریان اعم از میانه رو و تندرو در این نشست غایب بودند.

بسیاری از اصولگرایان در انتخابات ۱۴۰۰ از لزوم یکدست شدن ارکان قدرت دم زده و مدعی بودند با این سیاست است که می توان شاهد حل شدن مشکلات عدیده کشور بود. حالا بیش از دو سال از روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی که همسویی عمیقی با نیروهای غالب در قوه مقننه و قضاییه دارد می گذرد. اما نه تنها چنین یکدستی حاصل نشده بلکه ناکارآمدی ناشی از حذف جریان های سیاسی دیگر و خصوصا فن سالاران در بدنه جمهوری اسلامی باعث شده تا مشکلات کشور نه تنها حل نشود بلکه گره هایی بزرگتر و کورتر در کار جمهوری اسلامی ایجاد شود.

حالا با نزدیک شدن به موعد انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی شواهد حاکی از وجود شکافی عمیق در اردوگاه اصولگرایی است. تا جایی که برخی جریان ها علنا علیه یکدیگر اقدام به انتشار بیانه می کنند و بسیاری از هوادارانشان در شبکه اجتماعی ایکس از خجالت هم درمی‌آیند.

ریشه اختلاف کجاست؟

دعوای اصلی بین اصولگرایان از کجا نشات می گیرد؟ برای درک بهتر زد و خوردهای سیاسی اخیر بین چهره های مطرح اصولگرا باید به انتخابات سال ۹۸ که باعث روی کار آمدن نمایندگان سوپرانقلابی در مجلس بود بازگشت. انتخاباتی که باعث یکدست شدن بی سابقه ترکیب مجلس به نفع چهره های کمتر شناخته شده اصولگرایی شد. در این بین برخی چهره ها مانند محمدباقر قالیباف از سایرین شناخته شده تر بودند اما هر ناظری با نگاهی به فهرست نمایندگان مجلس یازدهم متوجه احاطه عجیب تندروها و سوپرانقلابی ها در بهارستان می شد.

اما به طور کلی می توان گفت که شکاف اصلی بین شاخه های تندرو مانند جبهه پایداری و حزب شریان با اصولگرایان سنتی و میانه رو ایجاد شده که داعیه رهبری جریان اصولگرایایی را دارند. در طول چهار سال اخیر که از روی کار آمدن مجلس یازدهم نیز می گذرد شاهد تصادمات سیاسی عمیقی بین این دو جریان در بهارستان بوده ایم که حالا با نزدیک شدن به انتخابات در اسفند ۱۴۰۲ شاهد شدت گرفتن آن هستیم.

مبنا در برابر تندروها

چنین ترکیبی در پارلمان نه تنها منجر به ایجاد ائتلافی فراگیر از سوی اصولگرایان نشده بلکه حالا شاهد باندبازی های گسترده ای در بین این چهره ها هستیم. در هفته ای که گذشت چهره هایی که به صفت اصولگرایان سنتی شناخته می شوند در نشستی محدود تلاش کردند تا چهره ای متحد از خود به رسانه ها و اذهان عمومی نشان دهند.

این جمع که به اختصار «مبنا» نام گرفته مخفف عنوان «مجمع بیداری نیروهای انقلاب» است. البته اصولگرایان در مقاطع زمانی مختلف نام هایی از جمله شانا و جمنا برای خود انتخاب کرده اند اما به دلیل همین انشعابات گسترده هیچ یک از این جمع ها پایدار نمانده و شاهد فروپاشی آنها در سالهای نه چندان دور بوده ایم.

به هر حال مبنا در هفته ای که گذشت نشستی با حضور چهره هایی مانند محسن رضایی، غلامعلی حدادعادل، محمدباقر قالیباف، برخی اعضای حزب موتلفه اسلامی و… برگزار کرد. این گردهمایی که در مرقد بنیانگذار جمهوری اسلامی برگزار می شد از سوی رسانه های حامی قالیباف به عنوان گردهمایی چهار هزار نفره اصولگرایان نام گرفته است. اما فعالان رسانه ای حاضر در این گردهمایی حاضران در این نشست را در بهترین حالت حدود ۷۰۰ الی ۸۰۰ نفر تخمین می زنند.

فهرست بلند بالای طردشدگان

همانطور که گفته شد این شکاف در کمپ اصولگرایان ناشی از اختلافات عمیقی است که بین چهره های تندرو و سوپرانقلابی با اصولگرایان سنتی و برخی چهره های میانه رو در جریان است. پس از برگزاری نشست مبنا در مرقد آیت الله خمینی بسیاری از چهره های سوپرانقلابی شروع به انتقاد و حتی تمسخر قالیباف و اطرافیانش کردند. البته عده ای اصولگرایان میانه رو نیز از برگزاری چنین نشستی انتقاد کرده و قالیباف را ملزم به انتشار ریز هزینه کرد این نشست دانستند.

اما رسانه های نزدیک به مبنا و خصوصا شخص قالیباف اعم از روزنامه «صبح نو» بیکار نمانده و توپخانه خود را علیه تندروها و میانه روهای جریان اصولگرایی فعال کردند. این روزنامه از مبنا به عنوان اجماع فراگیر اصولگرایان یاد کرده و غایبان این نشست را «طرشدگان» از جبهه انقلاب خطاب کرده است. طردشگانی که فهرستی بلند بالا را شامل می شوند که از جمله مهمترین آنها می توان به چهره هایی مانند مرتضی آقاتهرانی، حمید رسایی، علیرضا زاکانی، سعید جلیلی، مهرداد بذرپاش و… از بین تندروها اشاره کرد. افرادی مانند محمدرضا باهنر، مصطفی پورمحمدی، محمد مهاجری، منوچهر متکی و… نیز از جمله مهمترین چهره های میانه رو در جریان اصولگرایی بودند که در این نشست غیبت داشتند.

هر دو طیف غایبان مبنا در شبکه های اجتماعی مختلف اعم از توییتر (ایکس) واکنش های تندی به این نشست نشان داده و زبان به انتقاد از قالیباف گشودند. میانه روها با تاکید بر هزینه سنگین برگزاری نشستی ۸۰۰ نفره که به دروغ ۴ هزار نفره خوانده شده قالیباف را متهم به استفاده از پول های کثیف در رقابت های انتخاباتی کردند. اما سوپرانقلابی ها به کلی مبنا را فاقد مشروعیت برای نمایندگی جریان انقلاب دانسته و قالیباف را به عنوان عنصری واداده معرفی می کنند.

ختم کلام!

اما اگر بخواهیم نشست مبنا را در یک جمله خلاصه کنیم می توان به این جمله قالیباف اشاره کرد که در این گردهمایی گفته بود: «باید سهم‌خواهی در انتخابات را حرام بدانیم.» همین یک جمله نشانگر وجود شکافی عمیق در اردوگاه محافظه کاران است که اصطلاحا خود را انقلابی می نامند.

از منتها الیه افراطی ترین طیف اصولگرایی گرفته تا جریان اهل مدارا و مسامحه در اردوگاه محافظه کاران جزو طردشدگان در انتخابات پیش رو خواهند بود. البته میانه روها در همان انتخابات ۹۸ و بعدها در ۱۴۰۰ نیز به حاشیه رانده شده بودند اما تجربه مجلس یازدهم به اصولگرایان سنتی یادآور شد که دیوار تندروها و دلواپسان دیواری نیست که بتوانند روی آن یادگاری بنویسند. چرا که سوپرتندروها نه تنها گفتمان مشخص و پایداری ندارند، بلکه پیشتر نیز نشان داده اند هرگاه منفعتشان حکم کند اقدام به تکروی و شانتاژ رسانه ای می کنند تا هرطور شده به اهداف خود دست پیدا کنند.

البته نباید از این نکته نیز غافل شد که هر دوی این جریان ها اتهاماتی از جمله فساد اخلاقی و فساد اقتصادی را در کارنامه خود می بینند. هیچ یک نیز پایگاه اجتماعی قابل اتکایی ندارند و چشم به شورای نگهبان دوخته اند تا ببینند بالاخره چه تصمیمی خواهد گرفت و آیا مانند سال های ۹۸ و ۱۴۰۰ اصلاح طلبان و اعتدالیون را قلع و قمع خواهد کرد یا خیر؟ چرا که در صورت تغییر رویه شورای نگهبان از آنچه در انتخابات های اخیر اتخاذ کرده می توان گفت که دیگر این دعواهای درون جناحی اصولگرایی چندان محلی از اعراب نداشته و صحنه به شکل دیگری رقم خواهد خورد.