جنگ رئیسی و قالیباف بالا می‌گیرد؟/قسمت دوم

جنگ رئیسی و قالیباف بالا می‌گیرد؟

جنگ رئیسی و قالیباف بالا می‌گیرد. به گزارش ایران گیت، اختلافاتی که بین دولت و مجلس شکل گرفته به جایی رسیده که به نظر می رسد باید خود را برای وقوع جنگ سیاسی تمام عیاری بین دو قوه مجریه و مقننه تا پیش از برگزاری انتخابات مجلس در اسفند ۱۴۰۲ آماده کرد. هرچه به موسم انتخابات نزدیک می شویم شاهد بالاتر گرفتن اختلافات بین اصولگرایان تندرو و میانه رو هستیم. اختلافاتی که ریشه در تابستان ۱۴۰۱ داشته و حالا وارد فاز جدیدی شده است.

برای درک بهتر چینش صحنه سیاست کشور که این روزها در قبضه کامل اصولگرایان و پایداری است لازم است به انتخابات ۱۴۰۰ بازگشته و فعالیت چهره های شاخص این جریان را رصد کرد. البته نباید از تاثیر اظهاراتی که آیت الله سیدعلی خامنه ای، رهبر جمهوری اسلامی ایراد کرده بود نیز غافل شد. در این گزارش به ریشه های این اختلاف و تحلیل تحولات اخیر پرداخته شده است.

سوپرانقلابی کیست؟

خرداد ماه ۱۴۰۱ بود که در دیدار آیت الله خامنه ای با نمایندگان انقلابی مجلس، رهبر جمهوری اسلامی برای اولین بار از عنوان سوپرانقلابی برای توصیف عده ای از چهره های تندرو در بهارستان استفاده کرد. وی که در این سخنرانی مجلس یازدهم را بهترین و انقلابی ترین مجلس پس از انقلاب اسلامی سال ۵۷ تاکنون دانسته بود، رفتار سوپرانقلابی ها را مورد مذمت قرار داده بود. در واقع از بین سطور این سخنرانی می توان دریافت که سوپرانقلابی صفتی برای چهره های فوق تندروی انقلابی است که عمدتا هم منصوب به جبهه پایداری هستند.

پس از این دیدار مهم و عجیب بود که برخی از چهره های میانه روی اصولگرا جرات کردند تا علیه چهره های فعال جبهه پایداری موضع گیری کرده و آنها را به باد نقد بگیرند. در واقع خرداد ماه سال قبل نقطه شروعی برای اختلافات قالیباف و رئیسی نیز محسوب می شود که روز به روز در حال شدت گرفتن بیش از پیش است. کلیدواژه سوپرانقلابی باعث شد تا جریان تندرویی که در دولت ابراهیم رئیسی حضور پررنگی دارند مواضع تندی را بر علیه جریان نزدیک به قالیباف و اصولگرایان عملگرا اتخاذ کنند.

«سیسمونی گیت» و کنار گذاشتن تعارفات

پس از آن که رهبری جمهوری اسلامی چراغ سبز حمله به سوپرانقلابی ها را صادر کرد و اصولگرایان توپخانه خود را به سوی اعضای جبهه پایداری گرفتند، پرونده سیسمونی گیت به اوج خود رسید. محمدباقر قالیباف که هدف این پرونده بود بالاخره تاب نیاورد و پس از چند ماه در پاییز ۱۴۰۱ اظهارات تندی علیه سوپرانقلابی ها داشت و آنها را متهم به بی عملی کرده بود. وی در این سخنان سوپرانقلابی ها را به عنوان افرادی که تا دیروز معلوم نبود کجا بودند و حالا مدعی هستند معرفی کرد و انتقادات تند و گزنده ای را متوجه اعضای جبهه پایداری در مجلس کرد.

قالیباف در این اظهارات عنوان کرده بود: «بنا نیست ما تنبلی کنیم، دهان‌مان را باز کنیم، هر حرف نپخته‌ای را به زبان بیاوریم و اسم خودمان را بگذاریم انقلابی. به قول حضرت آقا، سوپرانقلابی. بعضی‌ها را نگاه می‌کنیم، هرچه نگاه می‌اندازیم که چه کرده؟ هیچ نکرده. ولی از همه هم طلبکار است.» وی در سخنان دیگری که با فاصله اندکی ایراد کرده بود نیز می گوید: «انقلاب با حرف‌های مفت، تند و فضولی کردن به جایی نمی‌رسد.»

اما این جنگ لفظی محدود به مجلس نماند و کار به دعواهای دولت و مجلس کشید. تا جایی که استیضاح سیدرضا فاطمی امین که تا پیش از آن پشت خط هیات رئیسه مجلس مانده بود با چراغ سبز قالیباف به صحن علنی کشیده شد و وزیر صمت دولت سیزدهم اولین قربانی رئیسی در مسلخ بهارستان تحت هدایت محمدباقر قالیباف شد.

اصولگرایان و بحران انتخاباتی ۱۴۰۲

این اختلافات تا به امروز ادامه یافته، به گونه ای که در حال حاضر در شدیدترین وضعیت ممکن قرار گرفته است. از طرفی هم چشم اندازی برای فروکش کردن این اختلافات و تشنجات وجود ندارد. با توجه به اظهاراتی هم که صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری مطرح کرده به نظر می رسد شهریور ۱۴۰۲ نیز مانند خرداد ۱۴۰۱ به عنوان نطقه حیاتی شناخته خواهد شد. چرا که پس از این اعلام جنگ رسمی از سوی پایداری با چهره های میانه رو و عملگرای اصولگرایان شاهد تحرکات پیچیده ای از هر دو سو هستیم.

اما به نظر می رسد انتخابات ۱۴۰۲ تنها می توان آب سردی بر پیکر چند پاره جریان اصولگرایی باشد. پیکری که با روی کار آمدن دولت ابراهیم رئیسی پیش بینی می شد تا یکپارچه تر از هر زمان دیگری شود. اما تحولات به گونه ای رقم خورد که در حال حاضر به شکل بی سابقه ای اختلافات درون جریانی اصولگرایان عیان شده و حتی کار به انشقاقات جدی برسد.

اما کارشناسان و تحلیلگران بر این باورند که پس از پایان انتخابات شاهد آرامشی مقطعی خواهیم بود اما پس از اندک زمانی و تا پیش از استقرار نمایندگان جدید در بهارستان بار دیگر جنگ و دعوا بالا خواهد گرفت. جنگ و دعوایی که با توجه به محتمل بودن حذف حداکثری سوپرانقلابی ها شدیدتر و جنجالی تر از آنچه این روزها شاهدش هستیم از سر گرفته شود.