باراک اوباما وارد می شود

باراک اوباما وارد می شود

باراک اوباما وارد می شود. مصاحبه باراک اوباما با دوستان و در واقع کارمندان سابق خود در یک پادکست خاصف برای ایرانیان خبرساز شد آنجا که او درباره اعتراضات مردمی در سال ۱۳۸۸/۲۰۰۹ و جنبش سبز، سخن گفت. او گفت که در آن شرایط خاص، تصمیم نهایی او و تیمش آن بود که از حمایت مستقیم از رهبران معترض به تقلب قطعی صورت گرفته باعث به خطر افتادن آنان شده و نتیجه معکوس می داشت. اما در شرایط فعلی و با توجه به تحولات ایران، قضاوت او درباره آن دوران این است که بایدن حمایت علنی خود را اعلام می کردند و ملاحظات را کنار می گذاشتند.

باید توجه داشت که رهبر سبز اعتراضات بر حق مردمی، فردی است که به سیاست “نه شرقی نه غربی” همیشه باور داشته است و رویکرد مستقل و حتی غرب ستیزانه او، بر همگان مبرهن است. اما فراتر از این بحث که به خودی خود اهمیت فراوان دارد، اوباما با آن مصاحبه در واقع از فعالیت انتخاباتی امسال خود رونمایی کرده است. اوباما وارد کمپین ۲۰۲۲ شده است و چندین برنامه را در هفته اخیر برگزار کرده است.

شور انتخاباتی اوباما

باراک اوباما به همه جا می رود! او در جورجیا بوده و به ویسکانسین رفته و برنامه های جدی ومتعدد دارد. او برنامه مشترکی هم با معاون سابقش که حالا رئیس جمهور آمریکا است، در آخر هفته منتهی به روز نهایی انتخابات، برگزار خواهد کرد! اوباما روحیه فعالیت انتخاباتی جدی دارد و روزهای انتخابات، روزهایی است که او حالش خوب است! ایده های انتخاباتی اوباما را باید به سال های دوران دانشجویی او به عنوان یک چهره برجسته علمی و حقوقی بازگرداند. مقاله او درباره رویکرد درست انتخاباتی در آن سال ها را حالا دوباره رسانه ها و کارشناسان، کشف کرده اند!

رئیس جمهور سابق آمریکا که در واقع توسط رقبای جمهوریخواهش به عنوان یک افراطی، سوسیالیست، نژادپرست، ضد سفیدپوستان، مسلمان مسیحی نما و دشمن امریکا معرفی می شد را حامیان امثال سندرز در میان دموکرات ها، به عنوان یک لیبرال حامی بیزینس های بزرگ، معامله گر بر سر آرمان های آزادیخواهانه و یک برتری طلب آمریکایی مثل همه سیاستمداران حرفه ای معرفی کردند.

اما بازگشت به آن مقاله و درک رویکرد اوبامایی به سیاست ورزی، به خودی خود معرف رویکرد او است! اوباما در آن زمان و در طول دوران ریاستش و حتی سال های پس از آن، به دموکرات ها هشدار داده بود که دردها و مشکلات طبقاتی را بر مسائل نژادی اولویت دهند و دغدغه های عدالت نژادی را از طریق روایت ها و گفتمان های مبتنی بر بهبود کیفیت زندگی همگانی و تعامل با همه شهروندان، منتقل کنند. او همیشه اصرار داشته است که کوبیدن بر طبل عدالت نژادی و جنسیتی و اصرار بر حقوق همجنس گرایان و سایر نمونه ها، به تنهایی و در خلأ، نتیجه ای جز ناکامی ندارد.

معضل اوبامایی

جدای از رویکرد درست و دید قوی و هوشمندانه، باراک اوباما برای هر کمپینی یک معضل بالقوه نیز هست. در دهه اخیر، همه چیز سیاست آمریکا بر محور تصویری از اوباما بنا شد که پیش از این به آن اشاره کردیم. جمهوریخواهان از یک سو و دموکرات های به اصطلاح پراگرسیو، دو تصویر دروغین و در عین حال مخرب از اوباما ارائه کردند و می توانید تصور کنید که این دو روایت، بخش عظیمی از رأی دهندگان را تحت تأثیر قرار می دهد.

اوباما اگر خودش کاندیدا باشد، می تواند بخش عظیمی از این تخریب ها را مهار کند. با این حال، وقتی نوبت به کمپین گردن برای دیگران می رسد، وضعیت متفاوت است. تأثیر ایده و رویکرد اوبامایی در این شرایط رنگ می بازد. این را می شود در ناکام بودن تلاش های اوباما در میتینگ هایش در ایالت فلوریدا برای بایدن در سال ۲۰۲۰ به خوبی دید! لاتین تبارها و به ویژه کوبایی ها، به شدت از اوباما بخاطر بهبود روابط با دولت کوبا متنفر بودند.

اوباما، اگر خودش کاندیدا بود، به راحتی می توانست برای خودش به خوبی دفاع کند و وقتی به کمپین کردن برای بایدن رسید، آتش سخنان جذاب اوبامایی، گرمایی نداشت! باید در نظر داشت که همین زمینه ها است که سبب می شود میتینگ های انتخاباتی اوباما در این شرایط به ایجاد شوق حداکثری در میان حامیانی منتهی شود که عملا در شرف راضی شدن به رأی دادن هستند. کار از اقناع مردان و مخالفان گذشته و امیدی به آن نیست. حاضران پرشور این میتینگ ها شاید بسیاریشان پیشاپیش رأی داده باشند!

اوباما عیار سیاست ورزی است

در نهایت باراک اوباما عیار سیاست ورزی دموکراتیک آمریکایی است. جمهوریخواهان و محافظه کاران، قدم به قدم در حال فاصله گرفتن از روند سیاست ورزی مبتنی بر دموکراسی شهروند محور هستند و فعالیت های انتخاباتی و سیاسی آنها، مبناهای دیگر یافته است. دموکرات ها نیز در هیاهوی تقابل دو سویه میانه رو و پراگرسیو افراطی گرفتار شده اند و توان برقراری ارتباط حداکثری با شهروندان را به دلیل آسیب های جدی وارد شده زا سوی افراطیان دموکرات، از دست داده اند.

پس از دوران بیل کلینتون و اوج گیری قدرت سیاست ورزی مدرن دموکرات، این اوباما بوده است که بهترین رویات را از سیاست ورزی دموکراتیک ارائه کرده است و همچنان توانایی برقراری رابطه و تعامل شهروندی خوبی دارد. با توجه به اینکه به عنوان رئیس جمهور سابق، عملا دست و زبان او در بسیاری از موارد بسته است، شور انتخاباتی و عشق کمپین است که اوباما را همیشه در این سال ها به میدان کشانده است. باید دید که روزی می رسد که او از آن دو تصویری که جمهوریخواهان و محافظه کاران از یک سو و دموکرات های افراطی از سوی دیگر درباره اش ارائه دادند، عبور کند یا نه.