اعتراض به سخنرانی رهبر سازمان مجاهدین خلق در سنای ایتالیا
“سازمان مجاهدین از تاسیس تا تغییر”
اعتراض به سخنرانی رهبر سازمان مجاهدین خلق در سنای ایتالیا. به گزارش ایران گیت. سازمان مجاهدین خلق ایران سازمان سیاسی اسلام‌گرا و چپ‌گرا با ساختار نظامی است. رهبری این سازمان با مسعود و مریم رجوی است. از سال ۱۳۸۲ زنده بودن مسعود رجوی در پرده ابهام قرار دارد و در غیاب وی همسرش مریم رجوی عملاً رهبری این سازمان را برعهده دارد. از ۱۵ شهریور ۱۳۹۶ دبیرکل این سازمان زهرا مریخی است.
این سازمان در ۱۵ شهریور سال ۱۳۴۴ به رهبری محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و عبدالرضا نیک بین پایه‌گذاری شد؛ اما بعد از انقلاب عبدالرضا نیک‌بین از فهرست رسمیِ بنیان‌گذاران، حذف شد و علی‌اصغر بدیع‌زادگان که از سال ۱۳۴۵ به سازمان پیوسته بود، جایگزین او شد.
سازمان مجاهدین خلق به وسیله حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی ایران و دولت عراق به عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده‌است. برخی دولت‌های غربی نیز برای حدود یک دهه این سازمان را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده بودند اما بعداً این سازمان را از این فهرست خارج کردند.
در دوران حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی از لقب «مارکسیست اسلامی» برای این سازمان استفاده می‌شده‌است. در ادبیّاتِ حکومتی ایران از سازمان مجاهدین خلق با عناوینی چون «سازمان منافقین» یاد می‌شود. بسیاری از اعضای جدا شده و همچنین محققان این سازمان را دارای ماهیت فرقه‌ای دانسته و از عنوان فرقه رجوی برای اشاره بدان استفاده می‌گردد.
قیام مسلحانه
مسعود رجوی از چند ماه پیش از وقایع خرداد ۱۳۶۰ در مصاحبه‌ای در اسفند ماه ۵۹ پیش‌بینی کرده بود که در صورت عدم تشکیل «یک مجلس واقعاً ملی فراگیر» به معنی مجلسی که شامل اعضای سازمان باشد، «خبری از زندگی مسالمت‌آمیز در کار نخواهد بود.» به گفته سعید حجاریان، در اسنادی که سال ۶۶ از سازمان مجاهدین به دست آمد، مسعود رجوی تحلیل کرده بود که اگر با بنی‌صدر متحد شود «قطعی است که می‌تواند رژیم را جارو کند» و پیشنهاد کرده بود که با ریختن نیروها به خیابان بنی‌صدر را تحریک به مقابله با رژیم کنند.
ابراهیم یزدی، گفته‌است که رهبری سازمان پیشتر از وقایع خرداد ۱۳۶۰ دچار «تخیلات انقلابی» شده بود و در دیداری به او گفته بودند که می‌خواهند «تجربه انقلاب را تکرار کنند» اما او به صراحت به آنها گفته‌است «شما اشتباه می‌کنید. امروز بدنه جامعه با شما نیست.
شما یک گروه اقلیت و کوچکی هستید و اگر بخواهید این کارها را بکنید… متلاشی خواهید شد.» کیهان در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ نوشت که مجاهدین خلق انتظار سقوط بنی‌صدر و عدم حمایت مردم از او را نداشتند و به همین دلیل به شیوه نهایی خود که جنگ مسلحانه با نظام بود روی آوردند. به گفته یکی از مسئولان حفاظت مرکزی سازمان، مسعود رجوی از قبل طی سفرهایی نظر مساعد دولت‌های خارجی از جمله عراق، فرانسه و آمریکا را برای قیام مسلحانه به دست آورده بود.
عملیات نظامی مستقیم علیه ایران
چندی پس از انتقال اغلب نیروهای سازمان به عراق و تغییر استراتژی جنگ چریکی به جنگ کلاسیک، در آخرین سال جنگ ایران و عراق و در شرایطی که توان نظامی ایران در پی چندین سال جنگ فرسایشی و توان اقتصادی و روحی ایرانیان با کاهش بسیار شدید درآمدهای نفتی شدیداً تحلیل رفته‌است، سازمان مجاهدین، رویارویی علنی با نیروهای ایرانی در جبهه‌ها را آغاز می‌کند.
آنها در خاک عراق همواره چه به شکل کمک‌های اطلاعاتی و چه حتی در عملیات‌های نظامی بر علیه ایران و در کنار نیروهای متجاوز جنگیدند، که معروف‌ترین عملیات که به شکل ظاهرا مستقل انجام دادند، عملیات مرصاد بود که پس از قبول قطعنامه ۵۹۸ و با استفاده از اصل غافلگیری صورت پذیرفت، که البته به شکست این سازمان منتج شد.
ماهیت غیر دموکراتیک سازمان
طبق گزارش سال ۱۳۸۸ موسسه بروکینز این سازمان به نظر غیر دموکراتیک است و محبوبیت ندارد اما به عنوان یک پروکسی در داخل ایران علیه حکومت تهران حضور عملیاتی دارد. یگانه ترابی خبرنگار رویترز و جاناتان وایت استاد علوم سیاسی مؤسسه اروپا گفته‌اند که این گروه هنوز هم میان ایرانیان نامحبوب است.
برخی قوانین غیر دمکراتیک این سازمان از جمله؛ حجاب اجباری اعضای زن سازمان، تفکیک جنسیتی، اجبار در ارائه گزارش‌های روزانه افکار اعضاء و ممنوعیت استفاده از وسایل ارتباط جمعی برای اعضای سازمان، جای هیچگونه پیوندی بین این سازمان و جنبش “زن زندگی آزادی” و البته هر جنبش آزادیخواه دیگری را نمی‌گذارد.
اما کادر رهبری این سازمان همواره سعی در مصادره یا پیوند خوردن با جنبش‌های آزادیخواهانه مردم ایران در دو دهه اخیر داشته است.
از جنبش سبز تا امروز همواره با صدور بیانیه و اعلام همبستگی با معترضان و مردم ایران سعی به هدایت و دخالت در این جنبش‌ها را داشته‌اند.
ولیکن بخاطر ماهیت غیر‌دموکراتیک و سوابق آنها در رفتارهای خشن و مسلحانه همواره قاطبه مردم ایران احساس ناخوشایندی نسبت به این سازمان داشتند.
دعوت دردرساز
سناتورهای ایتالیا با دعوت (آنلاین) از مریم رجوی برای سخنرانی در سنای این کشور ، هدف انتقادات و اعتراضات ایرانیان مقیم ایتالیا و سایر کشورها قرار گرفتند.
این دعوت در حالی انجام شد، که حدود سه ماه از جنبش اعتراضی “ما” می‌گذرد و اساس این جنبش آزادیخواهانه هیچ نسبتی با سازمان مجاهدین خلق ندارد، و هرگونه دخالت و اظهار نظر رهبران این جنبش در تایید این اعتراضات، حتی می‌تواند مستمسکی برای سرکوب و تخطئه جنبش توسط حکومت باشد.
سوال اساسی این است با توجه به سوابق و عملکرد خشن تاریخی این سازمان و ماهیت ایدئولژیک و غیر دموکراتیک آن، خلق تصمیمات اینچنینی از سوی نهادهای سیاسی و رسمی، مانند سنای ایتالیا بر چه اساس و چگونه محقق می‌شود. واکنش منفی ایرانیان در فضای مجازی در مورد این دعوت و سخنرانی نشان از حساسیت خاص مردم ایران در محافظت از اصل خواسته‌هایشان دارد، که منجر به پدید آمدن جنبش “ ما “ شده است.
English
View this article in English
