آلمان در انتظار ائتلاف

آلمان در انتظار ائتلاف

آلمان در انتظار ائتلاف

آلمان: روز بعد

محافظه‌کاران فدریش مرتس در انتخابات پیروز می‌شوند و به دنبال ائتلاف با حزب سوسیال دموکرات (SPD) هستند، در حالی که افراط‌گرایان راست‌گرا از حزب حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD) یک پنجم آرا مردمی را به دست می‌آورند و به دومین حزب آلمان تبدیل می‌شوند.

اولویت مطلق من تقویت سریع‌تر اروپا خواهد بود تا گام به گام بتوانیم واقعاً به استقلال از ایالات متحده دست یابیم»: فریدریش مرتس، رهبر محافظه‌کاران اتحادیه مسیحی – اجتماعی باواریا و اتحادیه مسیحی دموکرات ( CDU/CSU)، بدون منتظر ماندن برای نتایج نهایی انتخابات، روشن کرد که اروپا وارد یک دوران جدید شده است.

در طول مصاحبه‌ای که در شب یکشنبه از تلویزیون آلمان پخش شد و شمارش آرا پیروزی حزب او را تایید می‌کرد، کاندیدای صدراعظم آینده, آمریکای تحت رهبری دونالد ترامپ را در هم سطح با روسیه قرار داد و به طور صریح از “مداخلات” ایالات متحده در کمپین انتخاباتی انتقاد کرد و آنها را “مشابه مداخلات قابل توجه، نمایان و در نهایت توهین‌آمیزی که از مسکو دیده‌ایم” توصیف کرد.

مرتس اشاره کرده است که تعهد به امنیت قاره کهن آن‌قدر فوری است که نمی‌توان مطمئن بود آیا رهبران اتحاد آتلانتیک در نشست ژوئن “هنوز درباره ناتو به شکل کنونی آن صحبت خواهند کرد یا اینکه ما مجبور خواهیم بود یک توان دفاعی مستقل اروپایی را خیلی سریع ایجاد کنیم”.

“هیچ وقت فکر نمی کردم مجبور باشم چنین چیزی را در تلویزیون بگویم. اما پس از اظهارات دونالد ترامپ در هفته گذشته، واضح است که آمریکایی‌ها – حداقل آن‌هایی که در این دولت هستند – عمدتاً نسبت به سرنوشت اروپا بی‌تفاوت هستند”، رهبر محافظه‌کار گفته است که اکنون باید مذاکرات برای تشکیل دولتی که ثبات را در آلمان در زمانی پرتنش از نظر بین‌المللی بازگرداند، هدایت کند و مردم را در مورد مسائل مهاجرت و اقتصاد اطمینان دهد.

حزب آلترناتیو برای آلمان دومین حزب بزرگ آلمان

در سرنوشت‌سازترین انتخابات تاریخ آلمان از زمان اتحاد مجدد، نتایج با پیش‌بینی‌های روزهای قبل تایید می‌شود: با ۲۸٪ آرا، اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU)، حزب میانه‌رو راست به رهبری فردریش مرتس، که با هم‌پیمان بایری خود از اتحادیه مسیحی-اجتماعی (CSU) ائتلاف کرده است، پیروز می‌شود اما نه به شکلی قاطع و قادر به حکومت به‌تنهایی نخواهد بود.

حزب آلترناتیو برای آلمان (AfD)، تشکیلات افراطی راست‌گرای یورو ستیز به رهبری آلیس وایدل، سهم رای خود را دو برابر کرد و به 20 درصد رساند – بهترین نتیجه تاریخ – و دومین نیروی سیاسی بزرگ آلمان شد.

در مقابل، حزب سوسیال دموکرات آلمان (SPD) صدراعظم مستعفی اولاف شولتز به 16 درصد سقوط کرد و بدترین نتیجه خود را از پایان جنگ جهانی دوم به دست آورد.

سبزها آرا خود را از دست می‌دهند، اما نه خیلی زیاد، و به ۱۱٪ می‌رسند در حالی که دی لینکه، حزب چپ رادیکال، به عنوان شگفتی این انتخابات باقی می‌ماند و بیش از ۸٪ آرا را به دست می‌آورد.نتیجه‌ای غیرمنتظره و بالاتر از پیش‌بینی‌ها که بسیاری آن را به رهبری جدید هایدی رایچینک نسبت می‌دهند.

دی لینکه همچنین در این رقابت ها، حزب BSW، که توسط ساحرا واگنکنشت تأسیس شده است، را شکست داده است، به طوری که این حزب با عدم عبور از آستانه ۵٪، نتواسته وارد بوندستاگ شود.

حزب دموکرات لیبرال (FDP)، که منشأ بحران منجر به سقوط دولت شولتز بود، نیز توسط رای‌دهندگان مجازات شد و تنها کمی بیشتر از ۴٪ آرا به دست آورد و بنابراین قادر به انتخاب نمایندگان پارلمان نخواهد بود.

به سوی یک ائتلاف بزرگ؟

حزب‌های سنتی بدتر از انتظارات عمل کرده‌اند.محافظه‌کاران اتحادیه مسیحی – اجتماعی باواریا و اتحادیه مسیحی دموکرات برای دومین بار است که کمترین نتیجه تاریخ خود را به دست آورده و تنها چهار امتیاز بیشتر از بدترین نتیجه خود در سال ۲۰۲۱ دارد، در حالی که سقوط حزب سوسیال دموکرات SPD، که هیچ‌گاه در ۷۶ سال گذشته چنین عقب‌نشینی نداشته است، نشان‌دهنده نارضایتی گسترده رأی‌دهندگان از سیاست‌های ائتلاف سه‌گانه قبلی است.

زلزله در خانه FDP به اندازه‌ای شدید بود که لیبرال‌ها را از پارلمان ملی آلمان (بوندستاگ) اخراج کرد و نامزد آنها، چارلز لیندنر، را مجبور به کناره‌گیری از سیاست فعال کرد. همین سخن را می‌توان درباره رهبر سبزها، رابرت هابک، نیز گفت.

با توجه به آمار، ائتلاف اتحادیه مسیحی – اجتماعی باواریا و اتحادیه مسیحی دموکرات (CDU/CSU) موفق شده است ۲۰۸ نماینده انتخاب کند، که هشت کرسی کمتر از اکثریت ۳۱۶ کرسی است.

بنابراین حزب تحت رهبری مرتس برای حکومت کردن باید دولت ائتلافی تشکیل دهد، اما – حداقل روی کاغذ – به نظر نمی‌رسد که “معمای ائتلافی” وجود داشته باشد، زیرا دموکرات‌های مسیحی و سوسیال دموکرات ها، دوگانه‌ای که قبلاً در دولت‌های دوره آنگلا مرکل آزمایش شده‌اند، با هم اکثریت۳۲۸ نماینده پارلمان را دارند.

عامل تعیین‌کننده برای مشخص کردن این سناریو، حذف لیبرال‌ها و BSW از پارلمان بود.

این داده از نظر سیاسی اهمیت دارد، زیرا یک دولت با دو شریک، به جای سه، باید ثبات بیشتری را برای کشوری که با بحران اقتصادی ساختاری و یک لحظه سیاسی پیچیده روبه‌رو است، فراهم کند.

تقویت اروپا؟

میزان مشارکت در این انتخابات بالا بود و رای‌دهندگان آلمانی پاسخ دادند.

بر اساس داده‌های رسمی، میزان مشارکت در انتخابات از ۸۲٪ واجدین شرایط عبور کرد که نسبت به سال ۲۰۲۱ افزایش شش امتیازی داشته است. یک سیگنال مثبت برای سیستم‌های دموکراتیک تحت فشار، که اروپا نیز با آسودگی از آن استقبال می‌کند.
پس از جنجال‌ها و بحث‌هایی که توسط مداخلات جی دی ونس، معاون رئیس جمهور آمریکا و ایلان ماسک در کمپین انتخاباتی به نفع حزب آلترناتیو برای آلمان به راه افتاد، جامعه آلمان مقاومت کرد و احزاب پوپولیستی و ضداروپایی، هرچند تقویت شده اند اما در اکثریت قرار نخواهند گرفت.

در مراحل نهایی خود، در واقع، کمپین انتخاباتی شروع به انعکاس تحریف‌های سناریوهای جهانی کرد و شب یکشنبه مرتس آنچه را که ممکن است به مهم‌ترین مأموریت دوران صدارت او تبدیل شود، فاش کرد.

هدف او، به گفته خود، “دستیابی به استقلال” از ایالات متحده است. این یک جاه‌طلبی عظیم است و برای شروع، آلمان باید انتخاب‌های رادیکالی انجام دهد، مانند اصلاح محدودیت بدهی در قانون اساسی.

در این خصوص، روزنامه فایننشال تایمز می‌نویسد: “شرکای اروپایی از برلین انتظار دارند با شجاعت عمل کند.

اگر این کار را نکند، ، نه تنها رقابت و امنیت اتحادیه اروپا تهدید خواهد شد، بلکه بقای آن نیز به خطر خواهد افتاد”.

در این انتخابات، بسیاری از کشورهای اروپایی نگران نتایج انتخابات آلمان بودند. به خصوص به این دلیل که اتحادیه اروپا در زمان تنش های بین المللی بسیار بالا و زمانی که فرانسه با بی ثباتی داخلی خود دست و پنجه نرم می کند، به آلمانی با یک دولت باثبات نیاز دارد.

امید این است که توافقنامه ائتلاف بین دموکرات‌های مسیحی و سوسیال دموکرات به سرعت امضا شود، حتی قبل از عید پاک همانطور که مرتس اشاره کرده است.

در آلمان اولویت‌هایی در سیاست اقتصادی وجود دارد که باید در تصمیمات اروپایی نیز گنجانده شوند تا برنامه‌های دراگی و لتا اجرا شوند.

احساس فوریت و دستورالعمل‌های ممکن وجود دارد. اکنون باید قدرت سیاسی برای اتخاذ تصمیمات شجاعانه را داشت، هم در آلمان و همچنین در سایر نقاط اروپا.