نتانیاهو نه از آب گلآلود که از خون، ماهی میگیرد!
نخستوزیر دولت اسرائیل از سطح سیاستورزی مزورانه دیرینش فراتر رفته است و به دوره تازهای قدم گذاشته است.
نشست خبری او در روز بزرگ اعتراضات و اعتصابها در اسرائیل، نمایشی فراتر از سخنرانیها و میتینگهای گذشته او بود.
او در پیچاندن جملات و ایدهها، چنان چیرهدستی نشان داد که حیرت خبرنگاران را برانگیخت.
در شرایطی که همه منتظر ذرهای انعطاف از سوی نتانیاهو درباره موضوع گذرگاههای مرزی بودند تا مذاکرات آتشبس و آزادی گروگانها پیش برود، او با ارائه نقشه این منطقه، بر اهمیت کنترل این گذرگاهها تأکید کرد.
نتانیاهو هنرمندانه و با تفصیل، درباره اهمیت کنترل ورود و خروج به غزه و جلوگیری از ورود سلاح سخن گفت و با اصرار بر دستاوردهای اسرائیل در دوره حملات ارتش در گذرگاه فیلادلفی، تأکید کرد که این نوع از حملات است که بهترین فشار بر حماس و بهترین راهکار وادار کردنشان به آزادی گروگانها است.
او بار دیگر اصرار کرد که در پایان ماه مه با طرح توافق مورد نظر بایدن موافقت کرده است و این حماس است که توافق را نپذیرفته است.
بخش ناب و غافلگیرکننده نشست خبری نتانیاهو، نمایش متنی عربی بود که او مدعی است از حماس به دست آمده است.
در این متن بر برنامه فشار روانی بر اسرائیلیها از طریق تصاویر و محتوای مربوط به گروگانها تأکید شده و گالانت، وزیر دفاع را عامل مناسبی برای فشار بر نتانیاهو معرفی کرده است! این تصویر به شدت تأثیرگذار بود و او در واقع، وزیر دفاعش را در برابر دوربینها تحقیر کرد.
او در پاسخ به خبرنگاران درباره آینده همکاری او و وزیر دفاع به صراحت توضیحی نداد و صرفاً گفت که تا زمانی اعتماد متقابل با وزرا وجود داشته باشد، همکاری ادامه خواهد داشت.
نتانیاهو حتی در برابر انتقاد تازه بایدن از خود نیز چنان موضوع را با موفقیت پیچاند که هیچ چیزی عاید کسی نشد.
او با انعطاف بیانی درخشان، پایان جنگ را مشروط به از میان بردن قدرت نظامی حماس و سلطه سیاسی حماس در غزه اعلام کرد و از وعده از میان بردن حماس، فاصله گرفت.
سخنرانی و پرسش و پاسخ با خبرنگاران، با پیام اصلی انتقامگیری از حماس و خونخواهی شش گروگان اعدام شده توسط آنان، شکل گرفت و با همدردی غریب با خانوادههای این گروگانها به اوج رسید! این نمایشی غریب از نتانیاهو بود که سخنوری نسبتا قابل قبول و مجموعی از اظهارات و تصاویر تنظیم شده کمنظیر همراه شد.
تأثیر این سخنان بر افکار عمومی را باید در آینده نزدیک سنجید.
English
View this article in English