شبیخون به پوتین در قلب مسکو
حمله به مسکو، حقیقت کرملین
شبیخون به پوتین در قلب مسکو. پس از حمله به تالار شهر کروکوس، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین ادعای دولت اسلامی را نادیده گرفت و انگشت اتهام را به سوی اوکراین نشانه رفت. روسیه غمگین و شوکه شده، یاد ۱۳۷ قربانی و ۱۸۰ مجروح حمله شامگاه جمعه به تالار شهر کروکوس در حومه مسکو را گرامی می دارد، فاجعه ای که بدترین حمله تروریستی در تاریخ این کشور در بیش از یک دهه گذشته بوده است، بلافاصله پس از این حادثه دادگاهی در پایتخت دستور بازداشت چهار مرد متهم به این قتل عام را صادر کرد.
در همین حال، با گذشت چند ساعت، شاخه افغان دولت اسلامی موسوم به داعش خراسان از طریق پایگاه خبری اعماق مسئولیت این حمله را برعهده گرفت و تصاویر و فیلم هایی از آن را منتشر کرد. با این حال، علیرغم وجود مدارک و شواهد بسیار علیه این گروه که توسط سرویس های اطلاعاتی غربی نیز تایید شده اند، به نظر می رسد که کرملین توجه خود را بر مسئولیت های غیرمستند اوکراین متمرکز کرده است، که همین موضوع بر این ترس دامن می زند که مسکو می خواهد کل عملیات را به کی یف نسبت دهد تا تشدید درگیری های جاری را توجیه کند و روس ها را به سمت یک کارزار جدید برای خدمت اجباری سربازی سوق دهد.
علاوه بر این، نگرانی که امروز توسط چندین ناظر هم گزارش شده است این واقعیت است که در سخنرانی ولادیمیر پوتین برای ملت که چندین ساعت پس از حمله ایراد شد، رئیس جمهور روسیه نه تنها از داعش نام نبرد، بلکه فرضیه همدستی کی یف در طرح فرار تروریست ها را مطرح کرده است، پروژه ای که توسط مقامات روسی خنثی شده است.
مهاجمان دستگیر شده که به عنوان شهروندان تاجیکستان معرفی شده اند، به دلیل اینکه زبان روسی بلد نبودند، درخواست مترجم کردند. آنها در منطقه بریانسک در مرز با اوکراین دستگیر شدند. آنها همگی اعتراف کردند و هنگامی که در دادگاه. حاضر شدند، آثار خشونت و ضرب و جرح شدید بر بدن آنها کاملا نمایان بود.
محکومیت به اتفاق آرا
پیتر استانو، سخنگوی سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: در سطح بینالمللی تقریبا تمامی کشورها به اتفاق آرا، حمله به غیرنظامیان غیر مسلح را محکوم کردند و در ادامه افزود: اتحادیه اروپا شوکه و وحشت زده است. ما با همه شهروندان روسی که در این حادثه آسیب دیده اند، همدردی می کنیم. وزارت امور خارجه آمریکا نیز ضمن اعلام تسلیت و همدردی تاکید کرد.
که در حال حاضر” هیچ نشانه ای از دخالت اوکراین یا اوکراینی ها در این اقدام تروریستی وجود ندارد و ایالات متحده هیچ گاه اوکراین را تشویق نکرده تا به روسیه از داخل ضربه بزند و جان غیرنظامیان را به خطر بیندازد. تصاویر حمله وحشتناک به افراد بی گناه در تالار شهر کروکوس بسیار تکان دهنده بود.
آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان نیز در شبکه ایکس نوشت: عمیق ترین مراتب تسلیت خودمان را به خانواده های قربانیان و مجروحان ابراز می داریم. از پاریس نیز، همتای فرانسوی او استفان سژورنه عمیقا با مردم روسیه و خانواده های مصیبت دیده اعلام همدردی و همبستگی کرد. همچنین یولیا ناوالنایا، بیوه مخالف فقید کرملین، الکسی ناوالنی در پروفایل اجتماعی خود نوشت: باید همه کسانی که در این جنایت دخیل بودند، پیدا و محاکمه شوند و در پایان به خانواده های آسیب دیدگان و قربانیان تسلیت گفت و برای مجرحان آرزوی سلامتی کرد.
ادعای معتبر؟
علیرغم القائات مسکو که توسط کارشناسان و مفسران نزدیک به کرملین تکرار شده است، سرویس های اطلاعاتی ادعای داعش را معتبر می دانند. آن طور که کارشناسان و تحلیلگران مسایل سیاسی یاد آوری کردند، این حمله کمی بیش از دوهفته به دنبال هشداری که سفارت آمریکا در پایتخت روسیه اعلام کرده بود اتفاق افتاد. در این هشدار ادعا شده بود که گروه های افراطی برنامه هایی برای هدف قرار دادن تجمعات بزرگ از جمله کنسرت ها داشتند.
اما کرملین این زنگ هشدار را ” تحریک” و ” باج خواهی” با هدف “بی ثبات کردن جامعه “توصیف کرده بود. شاید امروز نیز تلاش کرملین برای سپردن مسئولیت حمله به اوکراین، نوعی فرار مقامات روسی از متهم شدن به دست کم گرفتن یا نادیده گرفتن همان هشدار است.
رهبر کرملین گفت: برای تروریست ها دریچه ای برای ورود به اوکراین باز شده بود اما مداخله ی نیروهای امنیتی روسیه مانع از اجرای طرح فرار شد. قطعا مسئولین مجازات خواهند شد. به نظر می رسد که موفقیت پوتین در انتخابات هفته گذشته روسیه را وارد مرحله جدیدی کرده است. در محافل کرملین، اصطلاح ” جنگ” برای اولین بار جای “عملیات ویژه” را گرفت و در رسانه های عمومی دوباره بحث بسیج نیروهای نظامی و سربازان مطرح شد.
یک دشمن “مناسب”؟
این واقعیت که مسکو پس از حمله تلاش می کند تا” حقیقت” خود را در مورد این حادثه تبلیغ کند، کاملا مطابق با سنتی است که بارها شاهد استفاده از آن توسط پوتین بوده ایم، به این معنا که او غالباً از فجایع بزرگی که در دوران ریاست جمهوری اش رخ داده است به عنوان ابزاری برای تشدید سرکوب ها و تقویت قدرت خود بهره برده است.
این اتفاق در سال ۱۹۹۹ با حملات انفجاری منتسب به شورشیان داغستان و چچنی رخ داد که دو ساختمان را در مسکو با خاک یکسان کردند و ۲۹۳ نفر را کشتند و بعدتر در سال ۲۰۰۲، زمانی که آدم ربایی در تئاتر دوبروکا در پایتخت با بیش از ۱۳۰ قربانی به پایان رسید. همچنین دوباره در سال ۲۰۰۴ با قتل عام در مدرسه بسلان در اوسیتای شمالی، جایی که پس از یک محاصره سه روزه، مداخله نیروهای ویژه منجر به کشته شدن بیش از ۳۰۰ گروگان شد.
امروز با توجه به جنگ روسیه و اوکراین، کنایه های مسکو تعجب آور نیست اما فاقد ماهیت و منطق هستند. اگر این درست است که مقاومت کی یف در این دو سال تلاش کرده است تا اهداف نظامی و صنعتی، پایگاه های هوایی و بنادر را مورد هدف قرار دهد و شاید حتی پهپاد هایی را هم بر فراز کرملین به پرواز درآورده است،
اما رهبران کی یف به خوبی آگاه هستند که با اقدام به قتل عام غیرنظامیان در داخل یک سالن کنسرت، تمام حمایت های بینالمللی خود را از دست خواهند داد.دیمیترو کولبا، وزیر امور خارجه اوکراین، روز یکشنبه در بیانیه ای، پوتین را ” دروغگوی بیمارگونه” خواند که “به شدت تلاش می کند اوکراین را به ماجرای تیراندازی مرتبط کند” علیرغم اینکه “هیچ مدرکی برای اثبات این ادعای خود ندارد”.
به نظر می رسد وسعت حمله ای که روسیه متحمل شده است ما را به تاریک ترین دوران تروریسم، دوران جنگ چچن( از نیمه دوم دهه ۱۹۹۰ تا دهه اول ۲۰۰۰) بازگرادند. با این حال، شرایط سیاسی داخلی و خارجی امروز روسیه عمیقاً متفاوت است. در اوایل دهه ۲۰۰۰، پوتین محبوبیت خود را دقیقا از طریق سرکوب شدید تروریسم در قفقاز شمالی تثبیت کرد، امروزه در آنجا اگر چه هنوز تهدید وجود دارد، اما بطور کلی تحت کنترل است. امروزه با در نظر گرفتن این موضوع که این تهدیدها از آسیای مرکزی و افغانستان می آید و به دلیل ماهیت گسترده تر و کمتر تعریف شده آن، مبارزه با آن بسیار پیچیده تر است.
علاوه بر این، روسیه کشوری در حال جنگ است و باید با تمام آنچه که یک جنگ به دنبال دارد مواجه شود: از تمرکز توجه و منابع روی اوکراین گرفته تا وخامت روابط با ایالات متحده آمریکا که در سال های اخیر شریک روسیه در مبارزه با تروریسم بود. بنابراین جای تعجب نیست که کی یف در کرملین مسئول این حمله است.
اوکراین دشمن قابل شناسایی تر و در دسترس تری است. همچنین در روسیه ای که اکنون آشکارا حتی توسط سخنگوی پوتین به عنوان کشوری “در حال جنگ” تعریق می شود، این امر می تواند انگیزه قوی تری برای موج جدید خدمت اجباری و کاهش سن اعزام به سربازی باشد که اخیرا شایعاتی در مورد وقوع آن در روسیه به گوش می رسد.
English
View this article in English