ریاستی در افسانهها
یکی از پرماجراترین و جذابترین زندگیهای سیاسی تاریخ جهان که با فرهیختگی و دونمایگی، مردمسالاری و خودکامگی، فساد و جنایت و ترس و شجاعت در هم آمیخته بود، به پایان رسید! آلبرتو فوجیموری، رئیسجمهور سابق پرو، درگذشت. نام او برای علاقمندان به سیاست بینالملل بسیار آشنا است.
فوجیموری، فرزند خانوادهای مهاجر بود که در لیما، پایتخت پرو از کار در مزارع پنبه آغاز کردند. او پس از تحصیل و ترقی در ردههای اداری آموزشی، به ریاست دانشگاه رسید.
خیز برداشتن او برای انتخابات ریاستجمهوری پرو در سال 1990، حیرتانگیز بود و در نظرسنجیهای محدود آن سال، هیچ حمایت جدی از او دیده نمیشد! با این حال، او در نهایت بر رقیب اصلی خود غلبه کرد و در عین ناباوری رئیسجمهور کشورش شد! رقیب او را قطعا بیش از خود او در ایران میشناسند: ماریو وارگاس یوسا، شاعر معروف و چهره برجسته ادبیات آمریکای لاتین که جایزه نوبل ادبیات در سال 2010 به او اهدا شد!
کشوری با بحرانها فراوان، جرم و جنایت گسترده تا حدی که بمبگذاریهای خیابانی به امری عادی تبدیل شده بود و تورم 8 هزار درصدی را فوجیموری تحویل گرفت و با اصلاحات فراوان، به مرور به ثباتی نسبی رساند.
با این حال، رویکرد او به خودکامگی سوق پیدا کرد. او پارلمان کشور را نه تنها منحل کرد که از میان برد و ساختار قانونگذاری جایگزینی را تأسیس کرد که قانون اساسی را به نفع او تغییر داد تا برای دو دوره پیاپی امکان ریاست داشته باشد.
حتی دوره سوم را نیز همین نیروهای دستنشانده او برایش فراهم کردند که با افشای فساد او و منصوبانش، مجبور به فرار از پرو در سال 2000 شد. او به کشور پدری خود، ژاپن رفت و استعفای خود را فکس کرد!
فوجیموری پس از سالها، در سال 2006 وارد شیلی شد تا برای انتخابات ریاست جمهوری پرو، نهضتی تازه را آغاز کند ولی توسط مقامات آن کشور دستگیر و تسلیم مقامات پرویی شد!
او در دادگاه به اتهام جرائم مختلف، به 25 سال زندان محکوم شد.
با این همه، تلاشهای سیاسی خود را از زندان مخصوصی که در آن نگهداری میشد، ادامه داد!
کیکو، دختر فوجیموری که نماینده کنگره پرو است، سه بار برای ریاست جمهوری کاندیدا شده است و با اختلافی اندک شکست خورده است! این کمپینها، نشان از محبوبیت نسبی خانواده فوجیموری در پرو داشته است. آلبرتو فوجیموری به واسطه وضعیت جسمانی وخیمش، به تازگی مورد عفو قرار گرفته بود.
English
View this article in English