اسرائیل در بحران

اسرائیل در بحران

اسرائیل در بحران. کابینه منحل شد اما جنگ ادامه دارد.

نخست وزیر نتانیاهو کابینه جنگ را منحل کرد و توقف های بشردوستانه را “غیرقابل قبول” تعریف می کند، اما برای “روز بعد” او برنامه ای جز ادامه جنگ به طور نامحدود ندارد.

صحنه سیاسی در اسرائیل به طور فزاینده ای آشفته به نظر می رسد، جایی که نخست وزیر بنیامین نتانیاهو انحلال کابینه جنگی را که به مدت ۹ ماه ریاست عملیات نظامی در نوار غزه را بر عهده داشت، اعلام کرد.

نتانیاهو گفت که کابینه جنگ به عنوان بخشی از توافق با بنی گانتز سیاستمدار میانه رو و حزب وحدت ملی او تشکیل شده بود. با استعفای گانتز که یک هفته پیش اعلام شد، کابینه جنگ “دیگر دلیل وجودی ندارد”، نخست وزیر توضیح داد که از این پس برای عملیات نظامی با گروه کوچکی از وزرا از جمله وزیر دفاع یوآو گالانت و وزیر امور استراتژیک، ران درمر مشورت خواهد کرد.

بعید است که انحلال کابینه جنگ تأثیر قابل توجهی بر درگیری داشته باشد، اما پیامدهای سیاسی آن می تواند گسترده تر باشد: این اقدام نتانیاهو در واقع از سوی متحدان راست افراطی ائتلاف حاکم که پس از استعفای گانتز شکایت داشتند از اینکه ماه ها است که از تصمیمات کلیدی کنار گذاشته شده اند، بسیار توهین آمیز تلقی شد.

از زمان آغاز جنگ غزه در ماه اکتبر، درگیری‌های روزانه بدتر شده و ده‌ها هزار غیرنظامی در دو طرف “خط آبی “بین اسرائیل و لبنان آواره شده‌اند.

آیا بین نتانیاهو و ارتش اسرائیل درگیری وجود دارد؟

انحلال کابینه اسرائیل در بحبوحه بحران نهادی بین نخست وزیر و رهبران نیروهای مسلح صورت می گیرد که دیروز از «وقفه های تاکتیکی» در عملیات نظامی در جنوب غزه از ساعت ۸ صبح تا ۷ بعدازظهر خبر دادند که این وقفه ها همانطور که ارتش توضیح داد با هدف اجازه ی ورود مواد غذایی و کمک‌ها به نوار غزه که در حال حاضر در گیرودار یک فاجعه انسانی بی‌سابقه است، صورت گرفت

با این حال، اندکی پس از اعلام این خبر، نخست وزیر نتانیاهو از این تصمیم انتقاد کرد و آن را “غیرقابل قبول” خواند. سپس شبکه های تلویزیونی اسرائیل به نقل از نتانیاهو از ارتش انتقاد کردند و گفتند:« ما کشوری داریم که ارتش دارد، نه ارتشی با یک‌کشور».

ارتش اسرائیل اعلام کرده بود که این توقف با سازمان ملل متحد و آژانس های بشردوستانه بین المللی به مناسبت عید قربان، یکی از تعطیلات اصلی در تقویم اسلامی، هماهنگ شده است.

این اعلامیه مورد استقبال بسیاری از ناظران بین‌المللی قرار گرفت که از هفته‌ها پیش خواهان آتش‌بسی بودند که به سرعت در برابر مقاومت حماس و دولت اسرائیل شکسته شد.

صبح امروز، فیلیپ لازارینی، رئیس آژانس بشردوستانه اونروا (UNRWA) اعلام کرد که با وجود اعلام توقف های تاکتیکی، خصومت ها “بدون توقف” در جنوب نوار غزه و در رفح ادامه دارد.

نتانیاهو علیه همه؟

در جبهه داخلی نیز، نخست وزیر نتانیاهو نیز باید نارضایتی فزاینده افکار عمومی را تحت کنترل داشته باشد.

این هفته، معترضان ضد دولتی مجموعه ای از اقدامات برنامه ریزی شده را با هدف فلج کردن جاده ها و بزرگراه های کشور و وادار کردن دولت به استعفا و برگزاری انتخابات تا اولین سالگرد حملات ۷ اکتبر انجام داده اند.

در روز ۱۷ ژوئن هزاران اسرائیلی در امتداد ساحل تل آویو راهپیمایی کردند و خواستار آزادی گروگان‌های غزه شدند و تظاهراتی را نیز برای روزهای آتی هم در اورشلیم در مقابل کنست برنامه‌ریزیکرده اند.

آندری کوزلوف، گروگان آزاد شده، که در عملیات هفته گذشته در غزه نجات یافته بود، در یک سخنرانی ویدئویی خطاب به جمعیت، از اسرائیل خواست تا با حماس توافق کند: برای گروگان‌هایی که هنوز در غزه هستند، یک تصمیم وجود دارد، تنها یک تصمیم، توافق بین اسرائیل و حماس است.

در تل آویو و در قیصریه، در نزدیکی خانه شخصی نتانیاهو، پلیس تابلوهای آویزان شده توسط معترضان را برداشت و برخی از معترضان را دستگیر کردند و در برخی موارد با خشونت مداخله کرد تا جمعیت را متفرق کند.

خود بنی گانتز، وزیر سابق، که هفته گذشته ائتلاف نتانیاهو را در بحبوحه جنجال بر سر این واقعیت که نخست وزیر هیچ استراتژی برای “روز بعد” در نوار غزه ندارد، ترک کرد، در یک تظاهرات در چهارراهی در جنوب کشور شرکت کرد.

بدون چشم انداز؟

استعفای گانتز، تظاهرات ضد دولتی و موضوع “روز بعد” برای درک معضل بنیامین نتانیاهونکات اساسی و مهمی هستند: نخست وزیر اسرائیل از بیان طرحی برای «روز بعد» امتناع می ورزد زیرا این امر لزوماً مستلزم پرداختن به وضعیت نوار غزه است.

به دلایل واضح، در واقع، اسرائیل دولت حماس را که ۱۶ سال نوار غزه را تحت کنترل داشت، نامشروع می‌داند، اما تشکیلات خودگردان فلسطین را نیز که بخش‌هایی از کرانه باختری را اداره می‌کند، جایگزین مناسبی نمی‌داند.

اگر دو سرزمین فلسطین توسط یک قدرت اداره می‌شد، اسرائیل با فشار بیشتری برای مذاکره بر سر ایجاد یک کشور فلسطینی مواجه می‌شد.

مرون راپوپورت در پورتال اطلاعاتی ۹۷۲ + می‌گوید: «تا زمانی که خلاء قدرت در غزه وجود دارد، جناح راست می‌تواند به آنچه می‌خواهد دست یابد، جنگ می‌تواند ادامه یابد، نتانیاهو می‌تواند ماندگاری خود در قدرت را طولانی‌تر کند و هیچ شانس واقعی برای آغاز مذاکرات صلح، که حتی آمریکایی‌ها هم اکنون مشتاق شروع مجدد آن هستند، وجود نخواهد داشت.»

ارتش اما، به نظر می رسد از این خلأ، که از جنگ بی پایان تشکیل شده و امکان واقعی پیروزی وجود ندارد، خسته شده است. حمله به رفح باعث افزایش نارضایتی در میان صفوف نظامیان شده است.

و خروج بنی گانتز از کابینه جنگ هر گونه نفوذ تعدیل کننده را بر دولت از بین برد و او را حتی بیشتر در معرض متحدان راست مذهبی قرار داد.

که رویای جنگ فرسایشی و نابودی فلسطینیان را در سر می پرورانند.

اما راپوپورت‌ خاطرنشان می‌کند، خطری که با ادامه خشونت‌ها بدون افق سیاسی به طور فزاینده‌ای واقعی تر می‌شود، این است که مناقشه درست مانند جنگ اول لبنان پایان خواهد یافت: با عقب‌نشینی اسرائیل تحت فشار نظامی مستمر و استقرار نیروهای چریکی پایدار در مرز لبنان پایان خواهد یافت».

پس از ۷ اکتبر، ایجاد یک کابینه جنگی محدود – که عناصر راست گرای‌‌ ملی مذهبی را حذف می کرد – توسط گانتز به عنوان شرط لازم برای تشکیل دولت وحدت ملی مطرح شد.

بین افشای اطلاعات و دو قطبی شدن داخلی، کابینه در این هشت ماه بیشتر به عنوان میدان جنگ بین نتانیاهو و گانتز عمل کرده بود تا کابین خلبان. زمانی که گانتز از دولت خارج شد، نیاز به نشان دادن تصویر یک دولت (و کشور) واحد به جهان خارج از بین رفت.

در مجموع، و اگر چه غیرقابل تصور به نظر می رسد، انحلال کابینه جنگ تأثیری بر عملیات نظامی در غزه نخواهد داشت.

این تصمیمی است که نخست‌وزیر را از شرمساری برای توجیه گنجاندن (یا حذف) بن‌گویر و اسموتریچ در کابینه خارج می‌کند و در عین حال، گواهی می‌دهد که چگونه افسار همیشه در دست نتانیاهو باقی می‌ماند. ”