قدرت و تابوی رفراندوم
قدرت و تابوی رفراندوم. پیشنهاد رفراندم که این روزها از سوی مولوی عبدالحمید؛ امام جمعه اهل زاهدان مطرح شده دوباره با روی ترش کردن اصولگرایان مواجه شده است. بارها پیش از این هم اصلاح طلبان و بعد هم حسن روحانی بحث رفراندوم یا همه پرسی در موضوعات مختلف را مطرح کرده بودند. در بحث حجاب به ویژه بارها گفته شده موضوع را به رفراندوم بگذارید تا ببینید چند درصد مردم موافق یا مخالف حجاب اجباری هستند. یا مثلا گفته می شد که نظارت استصوابی به رفراندوم گذاشته شود تا تعداد موافق و مخالفش معلوم شود.
با این حال برخی معتقدند که در این مقطع زمانی و تاریخی و با توجه به میزان مطالبه مردم برگزاری رفراندوم قابلیت اجرایی ندارد اشرف بروجردی فعال سیاسی اصلاح طلب گفته است که مطالبه مردم امروز بسیار فراگیر از گشت ارشاد و برجام و… شده است بنابراین به نظرم در این مقطع تاریخی برگزاری همه‌پرسی پاسخگو نخواهد بود و به نتیجه نمی‌رسد!
پیشنهاد رفراندوم جدید نیست
مولوی عبدالحمید که بعد از ماجراهای اخیر این استان و کشته شدن دهها نفر به چهره ای به شدت معترض بدل شده است در آخرین اظهارات خود گفته است:«الان اکثریت مردم ناراضی‌اند. اگر قبول ندارید، یک رفراندوم با حضور ناظران بین‌المللی برگزار کنید و نتیجه آن را بپذیرید. قانون باید در این مدت تغییر می‌کرد و به روز می‌شد اما همان قانون ۴۰ و چند سال پیش هم اجرا نشده است و نسبت به زنانی که امروز در اعتراضات بیشترین فریاد و صدا از آن‌هاست، تبعیض‌های فراوانی روا داشته‌اند.»
آخرین با حسن روحانی بود که بحث همه پرسی را پیش کشید ودی ماه ۹۹ گفت:« قبلاً ۱۰ سال پس از ارتحال حضرت امام (ره) در قانون اساسی اصلاحاتی انجام گرفت. اما ۳۱ سال قانون اساسی تغییر نکرد و ممکن است زمانی تغییر کند. اصل ۵۹ قانون اساسی می‌تواند در مقاطعی که اختلاف نظر اساسی وجود دارد و اتفاق نظری وجود ندارد، مهم باشد. البته باید موضوع مهمی باشد تا بحث و بررسی شود و در اختیار آرای عمومی و به رفراندوم گذاشته شود. البته سازوکار این اصل خیلی پیچیده است ولی بعد از ۴۰ سال می‌تواند یک بار اجرا شود.»
قبل تر هم به بهانه قفل شدن لوایح FATF در مجمع تشخیص مصلحت گفته بود که به عنوان مسئول اجرای قانون اساسی خیلی تمایل دارم تا شرایطی فراهم شود تا یک بار هم شده آن اصل عملی شود و یک مسئله مهم اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی در قالب ماده قانونی یا برنامه به آرای عمومی مردم و همه‌پرسی گذاشته شود.
حمله به یک اصل قانون اساسی!
علیرضا پناهیان واعظ انقلابی و یکی از چهره هایی که در صداوسیما هم حضوری ثابت دارد و بابت مواضع بسیار تندش مشهور است در کنایه هم به مولوی عبدالحمید و هم روحانی گفته است:« سابقه انقلاب نشان می‌دهد هرکسی در طول تاریخ انقلاب اسلامی از لحاظ سیاسی شکست خورده، از کلمه «رفراندوم» استفاده کرده است، می‌خواسته بازی و برنامه را به هم بزند. این کلمه اسم رمز جرزن‌ها شده است، کم‌سابقه هم نیست؛ شما در هر دهه‌ای از انقلاب، ورشکسته‌های سیاسی را با این وضعیت می‌بینید، عالم دینی این‌گونه حرف نمی‌زند، او تمام واقعیت‌ها را در نظر می‌گیرد.»
فارس هم در گزارش تندی علیه مولوی زاهدان نوشته بود که «اظهارات و مواضع مختلف او همیشه با حاشیه هایی همراه بوده است. وی عموما در فتنه ها علیه جمهوری اسلامی موضع می گیرد و در مواقع دیگر خود را همراه منافع ملی نشان می دهد…» فارس عبدالحمید را به رابطه و خط گرفتن از عربستان سعودی متهم کرده و در آخر هم به نوعی یاداور شده بود در صورتی که مولوی عبدالحمید به مواضع فعلی اش ادامه دهد و از خطوط قرمز عبور کند با او مدارا نخواهد شد!
یک روحانی مدرس حوزه علمیه قم هم گفته : آقای عبدالحمید شما مردم را دعوت به رفراندوم می‌کنید و با تریبونی که به واسطه جمهوری اسلامی کسب کرده‌اید حرف‌های نابجا می‌زنید در حالی‌که می‌دانید سخنان شما منطبق با واقعیت نیست.
رفراندوم براندازی نیست!
ترشرویی و حمله اصولگرایان به حاملان واژه رفراندوم یا همه پرسی و نواختن گوینده با شدیدترین جملات اند تا جایی است که به قول عباس عبدی، چیزی که به عنوان یک اصل در قانون اساسی پذیرفته شده است؛ مراجعه به آن تا آن حد حساسیت‌برانگیز شده که آن را شعاری براندازانه می‌دانند!
حق با عباس عبدی است. در زمانی که آرامش در کشور حاکم بود و خبری از اعتراضات نبود؛ اصولگرایان از رفراندوم خوانش براندازی داشتند چه برسد به این روزها. محمدتقی مصباح یزدی سال ۹۷ گفته بود: «حتی ممکن است گفته شود باید دوباره رفراندوم برگزار کنیم تا ببینیم اصلا مردم اسلام را هم می‌خواهند یا نه! بر این اساس اگر مردم گفتند اسلام را نمی‌خواهیم، آیا باید اسلام را کنار گذاشت؟! لازم است در باره مبانی حقوق بیشتر کار کنیم، تا بفهمیم آیا حقانیت همه چیز، تابع نظر مردم است.»
محمد حسینی وزیر ارشاد احمدی نژاد و معاون پارلمانی رئیسی هم در پاسخ به دانشجویی که پرسیده بود چرا نظام با رفراندم نظر اکثریت مردم درباره حجاب اجباری را جویا نمی شود، گفته بود: معلوم است شما شعارها را نشنیده اید، الان اصل نظام را هدف قرار گرفته اند و حجاب بهانه است.در قانون اساسی رفراندوم پیش بینی شده، اما مگر می شود اصل نظام به رفراندم گذاشته شود؟ رفراندوم برای مواردی است نه اصل نظام.
اصولگرایان معتقدند که مردم ایران سال ۵۸ به رفراندوم آری یا نه رای داده اند و بعد از آن دیگر هیچ رفراندومی نه کلی نه جزئی و موردی نه نیاز است نه مجاز. نمونه اش سخن نماینده ملایر که گفته عده‌ای از رفراندوم دم می‌زنند، انقلاب ما اولین و تا این لحظه آخرین انقلابی است که رفراندوم گذاشت و مردم نظر دادند.
حمیدرضا ترقی عضو حزب موتلفه هم که در کل آب پاکی را روی دست همه ریخته و گفته:«در هیچ کشوری نمی‌آیند برای نظر یک اقلیت همه‌پرسی بگذارند شما یک کشور پیدا کنید برای چنین مسائلی رفراندوم بگذارد. رفراندوم یک مسیر مشخص دارد باید یک معضلی در کشور باشد که به وسیله هیچ دستگاه قانون‌گذاری و اجرایی حل نشود آن وقت بیایند آن را به رفراندوم بگذارند.»
برخلاف همه تحلیل ها و هشدارهای جامعه شناسان و پژوهشگران علم سیاست به دنبال رخدادهای اعتراضی اخیر، ترقی و امثال او نه تنها باور به وجود معضل و مشکل لاینحل در کشور ندارند بلکه حتی نمی خواهند باور کنند که جمعیت معترضان کم نیست! چیزی که دقیقا با انجام رفراندوم حتی به صورت موردی درباره مسائل بحث برانگیز مانند حجاب یا برجام و… مشخص می شود اما آنها به پاک کردن صورت مساله اکتفا می کنند!
English
View this article in English
