بهتان به میرحسین موسوی
از فراماسون تا قاتل بهشتی!
آخرین بیانیه میرحسین موسوی آنچنان خشم جریان اصولگرای انقلابی و تندرو را برانگیخته که شاهد شدیدترین حملاتشان ازابتدای جنبش سبز تا کنون بوده ایم. سطح حملات از فتنه گر و فریب خورده دستگاههای امنیتی وسرویس های جاسوسی آمریکایی اسراییلی گذشته و به ادعاهایی بسیار عجیب و غریب تر رسیده است.
گویا چنته آن قدر خالی شده و اتهامات پیشین آن قدر نخ نما و تکراری که اثرگذاری اش را از دست داده است. برای همین آنها روی به بهتان های عجیب و غریب آورده اند تا جایی که حتی صدای برخی از عقلای قوم خودشان را هم درآورده اند.
فراماسون به استناد یک مخالف نظام!
کیهان ابتدا او را پیرمرد متهم و رهبر فرقه 88 نامید اما احتمالا بعدا احساس کرده که این صفات فقط به درد خالی کردن عصبانیت و خشم می خورد نه ساختن یک پرونده جدید. برای همین مبدع فراماسون بودن میرحسین شده است. یکی دیگر هم او را قاتل شهی بهشتی دانسته و تعدادی دیگر هم حکم اعدام او را صادر کرده اند.
حتی حسین روزی طلب هم گفته که باورم نمی شود این فرد در دهه شصت رئیس قوه مجریه بوده است؟ همین سخنش با تذکر دیگران روبه رو شده که رئیس قوه مجریه شخص رئیس جمهوری است و نخست وزیر هم طبق همه اقوال و مستندات محبوب ایت الله خمینی بوده است! یاسر جبرئیلی هم ادعا کرده که اگر ماجراهای 88 در دهه شصت رخ می داد به هیچ وجه آیت الله خمینی با میرحسین مماشات نمی کرد و علت مماشات رهبری فعلی این بوده که خواص او را تنها گذاشتند!
که باز به او انتقاد شده که حرفش گل به خودیست و این که توان اجماع سازی آیت الله خمینی بیش از رهبری فعلی بوده است! آش آن قدر شور شده که برخی معترض شده اند که با این دست فرمانی که برخی انقلابی ها می روند باید کل راهبری و رهبری امام در دهه شصت را هم زیر سوال ببرند. حسن زیدآبادی در کانال تلگرامی اش نوشته است:«حسین شریعتمداری مدعی شده است که در اوایل دهۀ هشتاد دو تن از کارشناسان برجستۀ امنیتی اعلام کردند که مهندس موسوی “ماسون” است!
اگر در اوایل دهۀ هشتاد مشخص شده است که مهندس موسوی “ماسون” است؛ پس چرا بعد از آن تاریخ به عنوان عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام برگزیده شده و در انتخابات سال ۸۸ صلاحیتش در مقام نامزد انتخابات ریاست جمهوری به تأیید شورای نگهبان رسیده است؟
نظامی که یک ماسون در هشت سال دوران حساس جنگ، نخست وزیر آن بوده و از جیک و پیک مسائل امنیتی آن خبر داشته است، دیگر چگونه می‌توان کوچکترین اعبتار و صلاحیتی برای دستگاههای آن قائل بود؟من تاکنون به برخی نوشته‌های کیهان با زبان طنز واکنش نشان می‌دادم اما با این سرعتی که مدیر مسئول این روزنامه در پیش گرفته، دیگر زبان طنز هم پاسخگو نیست.جناب!»
قاتل بهشتی بدون ارائه سند!
یک فعال رسانه ای منتسب به جریان انقلابی هم مدعی شده بود که چون همه منتقدان میرحسین همان اوائل انقلاب ترور شده اند پس ترورها کار خودش بوده است. ادعای نقش میرحسین در ترور آیت که از مخالفان جدی او بوده البته از سال88 و نه قبل از آن! در برخی محافل اصولگرایی و رسانه هایشان مطرح است و به عنوان یک دستاویز هر از گاهی دوباره طرحش می کنند اما طنز ماجرا این که حالا بمب گذاری هفت تیر را هم قرار است گردن میرحسین بیندازند.
این فعال رسانه ای اصولگرا، بهشتی دبیرکل حزب جمهوری را هم رده آیت در زمره منتقدین میرحسین جا زده و ترور او را هم به نخست وزیر وقت نسبت داده است! این درحالی است که در تاریخ نه تنها شاهدی درباره چنین اختلافی وجود ندارد بلکه برعکس آن میرحسین و بهشتی همسو و متحد بوده اند. یک کاربر توییر برای نشان دادن سطح مهمل گویی در این ادعا، در پاسخ نوشته بود: «احتمالا سال 88، میرحسین دو پسر بهشتی را هم تهدید کرده بود که اگر پست مشاوره من را قبول نکنید می کشمتان!» علیرضا بهشتی فرزند شهید بهشتی یکی از مشاوران میرحسین بود که سال 88 بازداشت شد و مدتی را در زندان گذراند.
بازهم ماجرای «بهتان»
حسین باستانی چند سال پیش مستندی در بی بی سی فارسی ساخته بود با عنوان «بهتان برای حفظ نظام» او این طور نتیجه گرفته بود که بهتان و تهمت هایی که به منتقدان و مخالفان سیاسی عقیدتی نظام زده شده به یک پشتوانه فقهی باز می گردد که متعلق به ایت الله خمینی است.
خبرگزاری فارس در نوشته مفصلی از خاطرات و گفته های چهرهای سیاسی مختلف برای رد کردن ادعای مطرح شده در این مستند وام گرفته بود تا بگوید در اعتقاد و فتوا و حتی فراتر از آن مشی امام چنین چیزی نبوده است و بعد نتیجه می گیرد که:« اکنون این سوال مطرح می شود که اگر امام دروغ، تهمت و بهتان را جایز می دانسته اند به طریق اولی آن را در مقابل دشمن شماره یک خود که شاه و رژیم او باشد باید جایز دانسته و در تبلیغات از آن استفاده می کردند؛ ولی آیا چنین موردی را سراغ داریم؟ تحقیقا پاسخ منفی است.»
حالا باید همین نوشته را همچون یک آینه در برابر این رسانه ها قرار داد و گفت اگر معتقدید ایت الله خمینی حتی حاضر نشد به دشمن شماره یک خود یعنی شاه و رژیم گذشته بهتان ببندد شما چه طور حاضرید همین کار را با نخست وزیر او بکنید و در عین حال همچنان خود را حامی و پیرو آیت الله خمینی بدانید! جریان انقلابی تندرو مدتهاست اسیر یک استاندارد دوگانه شده است.
چرا که سیاست ورزی اش را تنها و صرفا در مصالح وقت و روز دنبال می کند اما برای اثبات حقانیتش مجبور است به اخلاق، دین و بزرگان خودش استناد کند. این رویه آنها را دچار تناقضی کرده که نتیجه اش همین استاندارد دوگانه در اخلاق و سیاست ورزی شان است.
درباره بحث «بهتان» و ریشه فقهی اش البته سروش محلاتی زمانی در یک گفت وگو گفته بود:« این نظریه در حد فتوا در چند قرن اخیر طرفداران جدی دارد و اتفاقاً در فضای غیر سیاسی پیوسته قائلانی داشته و دارد. مثل مرحوم آیت الله میرزا جواد آقای تبریزی از مراجع بزرگوار اخیر در کتاب ارشاد الطالب این نظریه را پذیرفته است؛ برخی از فقهای منتقد انقلاب هم برهمین باورند.
مثلاً آیت الله سید تقی قمی در کتاب مبانی منهاج الصالحین همین نظر را دارد و حتی جواز تهمت را به همه مخالفان مذهبی که آنها را اهل ریب و بدعت می‌داند، تعمیم می دهد. آیت الله سید صادق روحانی هم در کتابش به «نام فقه الصادق» همین اعتقاد را دارد. به هر حال این آقایان با صراحت بحث کرده اند و نظر داده اند و مسئله فراتر از یک اختلاف نظر سیاسی است. البته این فتوا ظرفیت زیادی برای توجیه رفتارهای خلاف اخلاق به خصوص در دنیای سیاست دارد.»
English
View this article in English
