زلنسکی فرمانده نیروی دریایی روسیه را غرق کرد

زلنسکی فرمانده نیروی دریایی روسیه را غرق کرد

اوکراین: در آخرین ضربه

زلنسکی فرمانده نیروی دریایی روسیه را غرق کرد. مسکو‌ فرمانده نیروی دریایی را برکنار می کند و بایدن سعی دارد تا کنگره را دور بزند: ایالات متحده ۳۰۰ میلیون دلار تسلیحات به اوکراین ارسال خواهد کرد. کنگره آمریکا همچنان کمک ها به اوکراین را گروگان گرفته است، اما اوکراین دیگر نمی تواند صبر کند و دولت ایالات متحده در حال اقدام است.

جک سالیوان مشاور امنیت ملی به خبرنگاران گفت:” امروز به نمایندگی از رئیس جمهور بایدن، یک بسته ی کمکی امنیتی اضطراری و ۳۰۰ میلیون دلار سلاح و تجهیزات را برای رفع برخی از نیازهای فوری اوکراین اعلام می کنم”. پنتاگون تصریح کرده است که این اقدام ” خارق العاده” و ” کوتاه مدت” است حتی اگر برای پوشش نیازهای نیروهای مسلح اوکراین کافی نباشد.

تدارکات جدید که از منابع مالی حاصل از صرفه جویی در قراردادهای تسلیحاتی نظامی ایالات متحده تامین می شود، شامل موشک های جدید استینگر، مهمات برای سیستم های موشکی، گلوله های توپخانه، راکت های ضد تانک و مهمات کالیبر کوچک است. کمکی که فقط می تواند برای چند هفته کافی باشد.

روز سه شنبه ۱۲ مارس به مناسبت بیست و‌ پنجمین سالگرد عضویت لهستان در ناتو- رئیس جمهور جو‌ بایدن با همتای لهستانی خود آندژی دودا و نخست وزیر دونالد تاسک در کاخ سفید دیدار کرد. بایدن بار دیگر بر لزوم ادامه حمایت از اوکراین در جنگ علیه روسیه تاکید کرد. تاسک سپس به رئیس مجلس نمایندگان، مایک جانسون جمهوری خواه هشدار داد که سرنوشت هزاران نفر به کمک ۶۰ میلیارد دلاری مسدود شده بستگی دارد.

در همین حال، پارلمان فرانسه نیز در پاریس کمک های نظامی جدید به اوکراین را به رغم رای ممتنع ائتلاف ملی مارین لوپن تصویب کرد. دیروز نیز دولت دانمارک اعلام کرد که ۲٫۳ میلیارد کرون( معادل ۳۳۷ میلیون دلار) برای خرید سلاح، همواره و مهمات به کی یف اهدا خواهد کرد.

مهمات: درگیری در درون درگیری؟

موضوع تولید و عرضه تسلیحات به یک درگیری و مشکل در درون درگیری موجود تبدیل شده است که می تواند نتیجه جنگ را تعیین کند که در حال حاضر روسیه را در یک موقعیت بهتری قرار داده است.
در واقع، به نظر می رسد که مسکو در مسیر تولید مهمات توپخانه ای، تقریبا سه برابر بیشتر از مجموع ایالات متحده و اروپا است: یک مزیت کلیدی با توجه به حمله ای که کرملین در نظر دارد تا پایان سال جاری آغاز کند.

در گزارشی از سی ان ان به نقل از یک مقام ارشد اطلاعاتی اروپا گفته شده است:” به طور کلی، مسکو ماهیانه حدود ۲۵۰٫۰۰۰ مهمات توپخانه تولید می کند، یعنی حدود ۳ میلیون در سال، در حالی که ظرفیت فعلی آمریکا و اروپا برای اوکراین حدود ۱٫۲ میلیون در سال است. ارتش ایالات متحده هدف خود را برای تولید ۱۰۰٫۰۰۰ گلوله توپ در ماه تا پایان سال ۲۰۲۵ تعیین کرده است- کمتر از نیمی‌ از تولید ماهانه روسیه- اما اگر بودجه برای کی یف در کنگره مسدود شود، حتی این افزایش نیز ممکن است دور از دسترس باشد.

این مقام ناتو ادعا می کند:” ماشین جنگی روسیه، ۲۴ ساعت شبانه روز و ۷ روز هفته با کارخانه هایی با شیفت های چرخشی ۱۲ ساعت کار می کند، علاوه بر این که امروزه حدود ۳٫۵ میلیون روس در بخش صنعت دفاعی کار می کنند ، در حالی که این رقم قبل از جنگ ۲٫۵ میلیون نفر بود. به علاوه اینکه، مسکو مهمات وارد می کند: در سال گذشته حداقل ۳۰۰ هزار گلوله توپ از ایران و ۶۷۰۰ جعبه مهمات از کره شمالی دریافت کرده است.

زمان بحرانی؟

کمبود مهمات شاید در بحرانی ترین زمان برای اوکراین از زمان آغاز درگیری رخ می دهد: با وجود بن بستی که ماه ها است که در میدان جنگ ادامه دارد، مسکو به طور گسترده به عنوان طرفی شناخته می شود که در ماه های اخیر بزرگترین ابتکار عمل را از خود نشان داده است.

در واقع، ضد حمله ای که کی یف در تابستان گذشته راه اندازی کرد به اهداف خود نرسید: کمک های ایالات متحده توسط جمهوری خواهان در کنگره مسدود شده است و روسیه نیز اخیرا شهر آودیوکا را تصرف کرده است.

علاوه بر این، گویی کمبود مهمات کافی نبود، زیرا که اوکراین با کمبود فزاینده مردان برای اعزام به خطوط مقدم دست و پنجه نرم می کند: زمانی که کرملین تهاجم تمام عیار خود را در سال ۲۰۲۲ آغاز کرد، بسیاری از اوکراینی ها برای دفاع از کشور خود داوطلب شدند. اما این ذخیره تمام شده است و در حال حاضر بسیاری از مردانی که از نظر سنی واجد شرایط هستند، حاضر به اعزام به جبهه نیستند.

کمبود مهمات همراه با دوره های اجباری و عدم مرخصی از جمله دلایل کاهش سربازان وظیفه هستند. در اولین اعلام عمومی درباره تلفات جنگ، رئیس جمهور ولودیمیر زلنسکی ماه گذشته اعلام کرد که ۳۱٫۰۰۰ سرباز اوکراینی تاکنون کشته شده اند، اما گمان می رود که تعداد واقعی بسیار بیشتر از این رقم باشد.

پیشنهاد کاهش سن سربازگیری به ۲۵ سال واکنش شدید کسانی را برانگیخته است که نگرانند فرستادن جوان‌ترین افراد به جبهه جنگ برای کشور به مثابه خودکشی باشد. با این حال، آنچه بسیاری را بی انگیزه کرده است، عمدتا فضای بی اعتمادی و ترس از دست کشیدن غرب از حمایت از مقاومت است.

همه چیز از دست نرفته است

با وجود این اعداد، طبق اطلاعات غربی، انتظار می رود روسیه در کوتاه مدت به مزیت های عمده ای در میدان نبرد دست یابد و اگر کمک های غرب دوباره به جریان بیفتد، همه چیز از دست نخواهد رفت. امروز خبری منتشر شد مبنی بر اینکه ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، فرمانده نیروی دریایی روسیه را پس از متحمل شدن یکی سری تلفات تحقیر آمیز در دریای سیاه برکنار کرد. دریا سالار نیکولای اومنوف، که از سال ۲۰۱۹ هدایت نیروی دریایی را برعهده داشت، جای خود را به الکساندر مویسیف، فرمانده ناوگان شمال داد.

مقامات آمریکایی بر این باورند، در حالی که ضد حمله کی یف در بخش های شرقی و جنوبی این کشور تا حد زیادی شکست خورده است، اما حملات این کشور به شبه جزیره کریمه و ناوگان دریای سیاه فراتر از خد انتظارات و بسیار موثر بوده است. این پیروزی ها غافلگیر کننده بود زیرا اوکراین نیروی دریایی سنتی و ناوگان جنگی ندارد. در عوض، کی یف از پهپاد ها و موشک های دریایی برای حمله به کشتی های جنگی روسیه استفاده کرد و در شش ماه گذشته ۱۵ کشتی روسی را غرق کرده است.

موفقیت های دریایی منجر به شکستن محاصره تحمیل شده توسط مسکو بر بنادر اوکراین شد و عملا غرب دریاس سیاه را بازگشایی کرد و به کشتی های کی یف اجازه داد تا بار دیگر گندم و غلات را از بندر اودسا حمل کنند.
طبق گزارش ها، این صادرات در ماه گذشته شامل ۸ میلیون تن محصولات متنوع از جمله ۵ میلیون تن محصولات کشاورزی بود که بالاترین میزان از زمان آغاز تهاجم روسیه بوده است.

صحبت های زیادی در مورد شکست ضد حمله های اوکراین شده است، اما جبهه ای وجود دارد که در آن کی یف توانایی خود را در بهره برداری خلاقانه از ابزارهای موجود برای ضربه زدن به روسیه در یکی از حساس ترین نقاط نشان داده است: دریای سیاه.

اگر چه فقدان یک پیشروی زمینی بزرگ این موفقیت ها را تحت الشعاع قرار داده است: اما اهمیت آنها غیر قابل انکار باقی می ماند: در واقع ناوگان روسیه دیگر نمی تواند آزادانه در دریای سیاه غربی فعالیت کند، زیرا که اوکراین موفق شده است در این نقطه کریدور دریایی برای صادرات غلات خود به بازارهای جهانی را ایجاد کند.

این امر علاوه بر اینکه به تسکین وضعیت مالی آسیب دیده کی یف کمک کرد، به نوعی هم سیلی ای بود به صورت مسکو که با خروج از توافقنامه غلات فکر می کرد که اوکراین را به زانو در خواهد آورد و در نهایت ” تغییر در راس نیروی دریایی روسیه می تواند گواه بر آن باشد که چه اندازه این تحقیر شدن بر مسکو گران آمد”.