رقیب جدی‌تر ترامپ
رقیب جدی‌تر ترامپ. وقتی جیمی کارتر در سال۱۹۷۶ به مقام
ریاست‌جمهوری رسید و دکترین حقوق‌بشر خویش را مبنای سیاست خارجی خود قرار داد، هیچ‌گاه فکر نمی‌کرد ضربه اصلی را از حاکمان انقلابی بخورد که روشنفکران انقلابی‌اش از این دکترین برای رساندن پیام اقدامات انقلاب‌شان استفاده کردند.
یک‌سال‌و‌نیم مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری سال۱۹۸۰، نظرسنجی‌ها برای جیمی کارتر بسیار بهتر از جو بایدن تا پیش از اعلام مجرم بودن ترامپ بود.
جیمی کارتر خوشبین ناگهان با بحرانی جدی در سیاست خارجی روبه‌رو گشت؛ بحرانی که برخی از کارشناسان آن را تیر خلاص به او جهت پیروزی دوباره می‌دانند.
حمله به سفارت آمریکا در سیزده آبان سال۱۳۵۸ خورشیدی، فضا را کاملاً به ضرر جیمی کارتر برگرداند. گروگان گرفتن ۶۶دیپلمات آمریکا برای۴۴۴ روز کارتر را با بحرانی بسیار سخت روبه‌رو ساخت.
در کنار اختلاف در مورد جنگ یا عملیات ویژه بین مشاور امنیت ملی او برژینسکی، و وزیرخارجه، سایروس ونس، سرانجام عملیات کوتاه‌دامنه توفان شن تایید شد؛ عملیاتی که شکستش از آرای کارتر بیش از گذشته کاست. از سوی دیگر، تورم دورقمی و رسیدن آن به حدود ۱۲درصد و افزایش قیمت بنزین سبب شد کارتر کارت بازی مؤثری در داخل نیز نداشته باشد و تمرکز شبکه CNN که به‌عنوان تنها شبکه خبری ۲۴ساعته از چهار ماه پیش از انتخابات وارد عرصه رسانه شده بود و دائماً بر ضعف دولت کارتر در آزادسازی گروگان‌ها تاکید داشت، روندها را تغییر داد.
از بد حادثه، کاندیدای رقیب کارتر فردی خوش‌تیپ و جذاب و سخنوری حرفه‌ای بود که توانست حتی آرای الکترال سنتی کالیفرنیا به دموکرات‌ها را نیز به سمت جمهوریخواهان برگرداند. رضایت مردم کالیفرنیا از فرماندار جمهوریخواه‌شان دیگر روزنه‌ای برای پیروزی جیمی کارتر باقی نگذاشت.
حالا پس از ۴۸سال کاندیدایی نماینده حزب دموکرات است که به‌هیچ‌وجه نمی‌خواهد سرنوشت کارتر را پیدا کند. جو بایدن که تاحدودی می‌توان او را کاندیدای ساختار در سال ۲۰۲۰ دانست؛ حالا در سن ۸۱سالگی باز هوای کاندیداتوری مجدد را کرده است.
جو بایدن اگرچه از بخش راست میانه حزب دموکرات می‌آید؛ اما جناح چپ حزب دموکرات به رهبری برنی سندرز این‌بار برخلاف چهار سال قبل، در مورد موضوع و نحوه اداره جنگ غزه با او اختلاف جدی پیدا کرده‌اند.
بایدن تاکنون سیاست «همه را راضی کن تا پیروز شوی» را پیشه کرده؛ اما هنوز موانع جدی در برابر پیروزی مجدد او وجود دارد.
جو بایدن ازیک‌سو، هرچه را اسرائیل در جنگ غزه خواسته، تاکنون برآورده ساخته است و از سوی دیگر، دائم از تلاش برای پایان دادن به جنگ غزه و عدم ورود دولت نتانیاهو به رفح سخن گفته است. اسرائیل از بایدن ناراضی نیست؛ اما جریان چپ حزب دموکرات که به برنی سندرز نزدیک است، نقدهای بسیاری به او دارند.
واقعیت این است که بایدن پیروزی سال ۲۰۲۰ خویش را مدیون اتحاد دو جریان اصلی حزب دموکرات و مشارکت بالای مردم به‌خصوص جوانان بود.
اما حالا در دانشگاه‌های آمریکا بخشی از همان جوانان بیست تا سی ساله به‌دلیل نارضایتی از سیاست‌های جو بایدن در قبال جنگ غزه فریاد می‌زنند. عدم مشارکت این جوانان و کاهش آمار مشارکت‌کنندگان جوان در انتخابات از پاشنه آشیل‌های جدی جهت پیروزی جو بایدن است.
پاشنه آشیل دیگر بایدن، ضعف در قانع‌سازی جریان چپ حزب دموکرات بوده است.
بایدن برای پیروزی حتماً باید جریان چپ حزب دموکرات به رهبری سندرز را برای رای به خود به پای صندوق‌های رای بکشاند. نکته دیگر، کاراکتر نه‌چندان جذاب بایدن با وجود سیاستمدار بودن اوست. این ویژگی می‌تواند رای‌دهنده مستقل آمریکایی را یا به سمت «عدم‌رای» یا به سمت «رای به ترامپ» بکشاند.
اما با تمام این نقاط ضعف و قوت، مجرم شناخته‌شدن دونالد ترامپ برای بایدن گویی هدیه‌ای است که از آسمان برای او آمده است.
طبق آخرین نظرسنجی رویترز، ۱۰درصد رای‌دهندگان جمهوریخواه و حدود ۲۵درصد رای‌دهندگان مستقل بیان کرده‌اند که به‌دلیل مجرم شناخته شدن دونالد ترامپ در دادگاه نیویورک به او رای نمی‌دهند و این فرصتی تاریخی است که بایدن بتواند با یک تیم تبلیغاتی قوی از این چالش انتخاباتی هم عبور کند.
ترامپ اگرچه شخصیت نسبتاً جذابی برای حامیانش دارد، اما اساساً حتی نیمی از پشتوانه و کاراکتر برجسته سیاسی رونالد ریگان را در حزب جمهوریخواه و میان جمهوریخواهان دارا نیست. پس این فرصت طلایی است که بایدن می‌تواند برای پیروزی از آن استفاده کند.
در نهایت، باید گفت اگر جو بایدن با وجود چالش‌های جدی پیش‌آمده برای ترامپ از او ببازد؛ شاید تاریخ سیاسی آمریکا او را برای دوباره کاندیدا شدنش در این سن و حزب دموکرات را هم برای دفاع دوباره از بایدن نبخشد.
چراکه پس از مجرم شدن ترامپ در دادگاه نیویورک، دیگر ترامپ رقیب اصلی بایدن نیست؛ بلکه این عملکرد بایدن و تلاشش برای انسجام دو طیف اصلی حزب تعیین‌کننده نهایی خواهد بود.
English
View this article in English
